dinsdag 27 november 2007

bidden




door omstandigheden moest ik van de week in het engels bidden.... Hele aparte gewaarwording kan ik je vertellen. het was ook nog aan de telefoon dus ja.. apart. Maar wat me zo is opgevallen is. wanneer je in dit geval in het engels bid is er geen een zinnetje standaard. Heb gemerkt dat het goed is om die standaard zinnetjes gewoon eens anders te moeten formuleren. Zo word je je veel bewuster van wat je nou eigenlijk bespreekt. misschien mijn eigen gebed ook maar in het engels voortaan????

woensdag 21 november 2007

wees niet bang...

Angst, bang zijn.. het is iets wat zo vaak voorkomt.
bang om te falen, bang om een keuze te maken, bang voor een onbekende situatie, bang voor wat er komen gaat, bang voor wat andere mensen van je denken.... er zijn zoveel dingen waar iemand bang voor kan zijn. En iedereen herkent wel iets van 'angst' bij zichzelf.
En nu heb ik zoiets moois ontdekt..... in de bijbel staat precies 365 keer iets dat we niet bang moeten zijn. Dat betekent 'een wees niet bang' voor elke dag!!! moooi toch.

toen ik dat hoorde dacht ik: mooi toch, we hoeven gewoon niet bang te zijn. De Here God zegt het. vertrouwen maar dus!!!!!!!

maandag 19 november 2007

wees wie je wilt zijn..

Wees wie je wilt zijn
met al je plussen en je minnen
met al je onrust en je pijn
en met je liefde diep van binnen
met je zorgen, je vertrouwen,
met je vreugde en je leed
met wat zich nog zal ontvouwen
en.. met wat je maar het liefst vergeet
met je warmte, je bezieling,
en met jou spontaniteit
met je pracht gevoel voor humor
met je stijl, je waardigheid,
wees wie je wilt zijn
dan wint jouw licht aan kracht en gloed
dan zul je stralen, vanuit je kern
omdat je dan... jezelf ontmoet!!!

zaterdag 27 oktober 2007

woensdag 10 oktober 2007

genieten

sjonge.. wat heb ik genoten gisterenavond. We hadden bijbelstudie gepland maar er waren maar vrij weinig mensen, maar wat hebben we een goede avond gehad.
We hebben rustig met elkaar zitten kletsen over hoe het met iedereen ging, waar iedereen mee bezig was. We hebben naar de getuigenissen van bart en Elise geluisterd die zondag gedoopt worden.. Super tof om te horen hoe God in hun levens bezig is geweest en nog steeds bezig is!

Ik heb genoten van de bijbelteksten die gedeeld werden, ik heb genoten van het bidden met elkaar en ik heb zelfs genoten van het zingen met elkaar (het was een klein groepje maar we hebben ons best staande gehouden!!)
het was tof, zo ontspannen maar wel zo waardevol.
het heeft me gestimuleerd om weer elke ochtend tijd te maken voor God. Het is zo belangrijk om tijd voor Hem te maken want dan kun je contact met Hem hebben en dat is echt mijn verlangen

zaterdag 29 september 2007

tegenstrijdigheid

hoe apart, gezien het vorige berichtje....... maar..

Gisteren mocht ik de hele dag op een bruil0ft zijn.. En wat een feest was het.. vriendinnetje van mij ging trouwen (21 jaar) met joel (22 jaar). Vol dromen voor de toekomst enz.

het was echt een geweldige dag. De kerkdienst was ook echt heel gaaf, het was zo duidelijk dat het een feestje is om samen te zijn, maar helemaal als je ook de Here God daarbij betrekt..
lastig om te omschrijven maar het was echt heel erg kicke!!!

vrijdag 28 september 2007

apart jah

Zo raar, op mijn stage kwam van de week het nieuws dat 1 van onze gasten zelfmoord heeft gepleegd. Hij had recepten vervalst (en gevonden bij de dokter) en is daarmee naar de apotheek gegaan en heeft een ABSURDE hoeveelheid pillen meegekregen, is naar een huis van een vriend gegaan en heeft daarbinnen op de bank alles ingenomen en is overleden... triest
maar dan komen er vragen naar boven: hoe kan hij zoveel medicijnen krijgen, hoe kon hij recepte bij de huisarts vandaan meenemen die niet voor hem waren, hoe komt het zover dat hij deze keuze gemaakt heeft........

heel apart als je er dan achterkomt dat hij helemaal geen familie heeft die iets gaat regelen voor de begrafenis, zo eenzaam..........

wat zal er door die gast heen gegaan zijn?
Waarom maakt een jongen van 23 een einde aan zijn leven zo bewust.....
wat een wereld, zo dichtbij, maar eigenlijk ook zo ver weg....

dinsdag 18 september 2007

omschrijving van geloof

Ik las dit in een boekje van Hans Bouman: 'voor jou is mijn droom'.
een mooie, heldere omschrijving van geloven vind ik:

geloven. het is een kwestie van richting,
een bepaalde weg die je gaat. zelf had
je hem nooit gevonden. Een weg die jou vond.
Een weg die je werd aangewezen.

Of hij begaanbaar is, of hij goed afloopt?
Je moet het maar vertrouwen.
Pas als je de eerste stap doet, de tweede
stap- pas gaandeweg krijg je zekerheid.

Een vreemde weg. Maar je komt niet
bedrogen uit. degene, die hem je aanwijst,
heeft kennelijk het beste met je voor.
Ach Hij- een God die niets liever wil
dan dat je leeft volgens je diepste bestemming.
Als jij maar mens bent,
prachtig en compleet mens

maandag 10 september 2007

lang geleden...

zo, tijd om weer eens wat te schrijven. Het is al een tijd geleden. Heb sinds roemenie al niks meer geschreven terwijl er eigenlijk zoveel gebeurd is. Maar juist doordat er zoveel gebeurd heb ik niet echt de rust om uitgebreid wat te gaan schrijven.
Roemenie ligt al een aantal weken achter ons dus daar zal ik ook niet echt meer wat over schrijven want dat heb ik over het algemeen al mondeling verteld.
twee weken geleden de speelweek gehad.. Is echt super gegaan. onverwachts soepel moet ik zeggen. Heerlijk als je zo ontspannen zo'n week door kan gaan. Ik heb veel tijd gehad om zelf ook met die kinderen bezig te zijn en het was echt geweldig.
Nu begonnen met mijn stage.. Heb nu anderhalve week gewerkt en ik heb het echt geweldig naa rmijn zin.
Ook nu heb ik niet echt de rust om allerlei dingen op te schirjven maar dat komt wel weer, maar ik dacht even laten zien dat ik hier wel weer actiever in ga worden..

tot laters,

maandag 13 augustus 2007

in hongarije...

ik zit nu in hongarije.. op de terugweg vanaf roemenie. Over een half uurtje gaan we ontbijten en dan rijden we verder naar duisland. Daar overnachten we nog 1 keer en dan op naar huis.
ik zal nog welk eens wat uitgebreider schrijven denk ik over de afgelopen weken maar het is lastig om er allemaal woorden aan te geven. Het zijn echt bijzondere weken geweest, er is zoveel gebeurd et is alleen zo lastig omschrijven. Zoveel gebeurd. Ik denk dat ik wel kan zeggen dat ik echt veranderd ben.... in welk opzicht dan? nou mijn knie is genezen.. lichamelijk dus... maar hiermee heeft de here God mij echt laten zien dat Hij mij ziet en mij wil gebruiken.. klinkt allemaal vaag, maar als iemand dit wil weten kom ik het wel een keer persoonlijk vertellen!!! al met al is het een hele bijzondere tijd geweest en eerlijk gezegd is het een soort rot om weer terug de realitiet in te moeten.. ik zal nog wel het een en ander uitgebreider vertellen, als ik rust heb om te schrijven, geen mensen om me heen enzovoort. maar goed, ik dacht zal effe snel wat erop krabbelen!!! nog twee daagjes autorijden en dan.... hetgene dat ik het meeste gemist heb: mijn eigen bed!!!!!!!!!!!!!!

zondag 29 juli 2007

How could you say no to this man

http://www.brouwer-doetinchem.nl/muziek/song02.htm


Dit nummer (zie, luister de link) heeft mij heel erg geraakt...... het zegt zoveel over hoe er naar ons gekeken word door de Here Jezus....... en vaak kan ik het niet geloven en accepteren, maar het is een waarheid.. Hij houdt van ons en staat echt met open armen klaar.. Hij heeft alles gedaan en wij hoeven alleen maar naar Hem toe te gaan... Lord, I can't say no... The only thing I can say is: 'thank You, Lord' and 'Yes, I belong to You'



Thorns on His head, spear in His side
Yet it was a heartache
that made Him cry
He gave His life so you would understand
Is there any way you could say no to this man

If Christ Himself were standing here
Face full of glory and eyes full of tears
And He held out his arms and His nail-printed hands
Is there any way you could say no to this man

Chorus
How could you look in His tear-stained eyes
Knowing it's you He's thinking of
Could you tell Him you're not ready to give Him your life
Could you say you don't think you need His love

Jesus is here with His arms open wide
You can see Him with your heart
If you'll stop looking with your eyes
He's left it up to you, He's done all that He can
Is there any way you could say no to this man

Chorus

Thorns on His head, your life in His hands
is there any way you could say no to this man
Oh, is there any way you could say no to this man

maandag 23 juli 2007

WAT EEN HEERLIJKHEID.............

afgelopen weekend naar Terschelling geweest, nog nooit zo kort (maar drie daagjes) maar het was echt heeeeeeerlijk.. Je bent vlakbij huis, maar toch heb je het gevoel dat je helemaal effe weg bent. na de spanning, emoties, gesprekken en gebeurtenissen van de afgelopen weken is dat het beste wat je kan doen denk ik. drie dagen: zon, zee, strand, bos, duinen, meertje, terasje, Hessel, taart, spelletjes, gelounched (buiten in de zon in een strandtentje!!), biertje, wijntje, sterrenhemel, vallende sterren, volleyballen......... Heeeeerlijk

gewoon even toegeven aan het feit dat je moe bent, even rust.....

nu nog even een weekje ede, nieuwerbrug enz.... en dan.... richting roemenie.. helemaal weg.
misschien dat ik mezelf zelfs zover krijg dat ik mijn telefoon thuis laat....... Dan ben ik effe helemaal weg.........

zondag 15 juli 2007

............

gek dat je weet dat er iets gaat gebeuren, maar op het moment dat het dan ook gebeurd........ dan nog komt het als een klap....

soms is het zo raar, juist nu gaat er zoveel door mijn hoofd, gebeurd er zoveel, zijn er zoveel dubbele, verschillende gevoelens..... maar geen woorden.. Raar dat je nu eigenlijk niks kan schrijven omdat je niet weet hoe je er woorden aan moet geven. gewoon stil.........

woensdag 4 juli 2007

maandag 2 juli 2007

afscheid nemen bestaat niet, toch??

het is een opmerking die heel vaak geplaatst word, maar soms is er de harde werkelijkheid dat afscheid nemen wel nodig is.
Ik snap ook wel waarom deze opmerking zo vaak geplaatst word, Afscheid nemen doet pijn, is confronterend en lastig. Het is lastig om iemand waar je veel om geeft gedag te zeggen, het doet pijn om andere mensen waar je van houdt die heel verdrietig zijn te zien.
Ook als je weet dat je diegene na een bepaalde tijd weer met open armen kan ontvangen, kan afscheid heel lastg zijn.
Maar hoeveel pijn doet het als je afscheid moet nemen waarvan je weet dat je diegene hier op aarde niet meer terug zult zien, hoe pijnlijk is het als diegene nu nog bij je is en je niet precies weet hoe lang nog.
hoe onwerkelijk is het...
aan de ene kant het besef van het naderende afscheid, aan de andere kant heel duidelijk het besef dat je helemaal nog geen afscheid wilt nemen.
Hoewel het een grote troost is als je weet dat je diegene in de hemel terug zult zien en dat diegene daar gelukkig zal zijn en je 'tot ziens' kan zeggen, toch komt dat onvermijdelijke moment van afscheid nemen soms... en dat doet pijn...

zondag 1 juli 2007

bijzonder....

hoe bijzonder is het dat die grote God ons gemaakt heeft
hoe bijzonder is het dat die grote God ons al kende voordat we bestonden
hoe bijzonder is het dat die grote God zelfs zijn eigen Zoon dood liet gaan voor ons
hoe bijzonder is het dat die grote God in alles met ons meegaat
hoe bijzonder is het dat die grote God ALLES weet waar we mee bezig zijn
hoe bijzonder is het dat die grote God overal mee naar toe gaat met ons
hoe bijzonder is het dat die grote God ons Zijn geliefde kinderen noemt
hoe bijzonder is het dat die grote God zoveel groter is dan wij kunnen beseffen
hoe bijzonder is het dat die grote God ons kleine mensen allemaal kent
hoe bijzonder is het dat die grote God ons accepteert zoals we zijn
hoe bijzonder is het dat die grote God zelfs van ons houdt zoals we zijn
hoe bijzonder is het dat die grote God ons elkaar gegeven heeft
hoe bijzonder is het dat die grote God ons nooit af zal wijzen
hoe bijzonder is het dat die grote God ons belangrijk genoeg vind om aan ons te werken
hoe bijzonder is het dat die grote God ons ziet en ons wil gebruiken

Hoe apart is het dat wij kleine mensen haast niet kunnen accepteren dat die grote God van ons houdt
Hoe apart is het dat wij kleine mensen die grote God soms wel eens hele dagen vergeten
Hoe apart is het dat wij kleine mensen die grote God soms negeren
Hoe apart is het dat wij kleine mensen soms aan die grote God twijfelen
Hoe apart is het dat wij kleine mensen zo eigenwijs zijn dat we niet de wil van die grote God doen
Hoe apart is het dat wij de mensen die die grote God aan ons gegeven heeft toch pijn doen
Hoe apart is het dat wij kleine mensen soms gewoon geen tijd in die grote God willen steken

hoe mooi is het dat ook al schieten wij kleine mensen verschrikkelijk te kort, dat die grote God onze Papa is en Hij van ons blijft houden

woensdag 13 juni 2007

gisterenavond zat ik in de trein en ik moest gewoon schrijven.. heel apart want ik heb niet echt doorgehad op dat moment wat ik nou aan het schrijven was.. eerlijk gezegd had ik het gevoel dat ik gewoon onzin zat te schrijven en wilde ik het eigenlijk al verscheuren en weggooien, maar vannacht werd ik wakker en las ik het nog eens na en eigenlijk was het wel een heel mooi beeld dus ik heb het hier toch maar eventjes opgezet...

Langzaam veranderen de dingen rondom mij.
Stemmen verstommen, de mensen vervagen
het is of ik alleen achterblijf, op een plek
waar anders juist heel veel personen hun leven leiden
het is iets onwerkelijks, ongrijpbaars
maar op een of andere wijze niet beangstigend.
gedachten die anders elkaar op blijven volgen,
lijken ook te verstommen
niks van dit alles verdwijnt helemaal, maar alles vind een plekje.
Een zachte laag, iets onbekends, overdekt dit alles
net of iets anders dan ik alles even overneemt.
Het is niet overheersend, maar juist heel teder.
Het neemt geen dingen weg,
maar laat alles een voor een zien.
Het geeft overzicht, rust en duidelijkheid.
Dan doe ik voorzichtig een stapje door die laag heen.
Er verschijnen tegels, elke keer als ik een stap zet.
Nieuwsgierig en voorzichtig tegelijk vervolg ik mijn pad.
Allerlei dingen kom ik tegen waar ik even stil bij sta
en ik pak het op, gooi het weg of laat het rustig liggen.
zo vervolg ik mijn weg
soms slenterend, soms heel hard rennend.
maar als ik moe ben ga ik rustig liggen op die zachte laag en kan ik rusten
als ik dorst heb drink ik van die zachte laag,
als ik trek heb eet ik wat van die zachte laag.
Als ik weer kracht heb om verder te gaan zet ik weer een stap verder
Zo ga ik verder, op mijn tempo, benieuwd naar wat komen gaat
omgeven door die laag die mij voorziet in alles....
ik hoef alleen maar verder te lopen en verder dat aan te pakken wat er voor me klaar ligt.

dinsdag 12 juni 2007

Iedereen is van harte welkom!!!


hij zal zitten, het zilver smeltend, reinigend

dit heb ik de afgelopen tijd al een aantal keren gelezen, dit zegt zoveel over hoe God met Zijn kinderen bezig is! bijzonder....

Een paar vrouwen kwamen bij elkaar om de bijbel te bestuderen. Toen ze bij het derde hoofdstuk van Maleachi waren, lazen ze in het derde vers een opmerkelijke uitspraak: Hij zal zitten, het zilver smeltend en reinigend.Een van hen zou een bezoek brengen aan een zilversmid en de anderen vertellen wat hij over het onderwerp te zeggen had.Zo gezegd, zo gedaan. Zonder te zeggen wat de reden van haar bezoek was, vroeg de vrouw de zilversmid of hij haar wilde vertellen hoe zilver gereinigd werd.Toen hij het uitgebreid beschreven had, vroeg ze: Zit u tijdens het reinigingsproces? Ja zeker, mevrouw antwoordde de zilversmid.Ik moet bij de oven zitten en hem constant in de gaten houden, want als het zilver er maar iets te lang in zit, word het beschadigd.De vrouw werd meteen getroffen door de schoonheid en de troost die uitgaat van de uitspraak: hij zal zitten, het zilver smeltend en reinigend. God vindt het nodig zijn kinderen in de oven te doen, maar Hij houdt het reinigingsproces nauwlettend in de gaten, zijn wijsheid en liefde zijn gericht op ons welzijn.Onze beproevingen zijn geen kwestie van toeval, en Hij zal niet toestaan dat wij boven vermogen beproefd worden.Voordat ze wegging, stelde de vrouw nog een laatste vraag: Hoe weet u wanneer het proces voltooid is? Heel simpel, antwoordde de zilversmid: zodra ik mijzelf kan zien in het zilver, is het reinigingsproces voltooid…

donderdag 7 juni 2007

zondag 3 juni (in de parousia Woerden)

Hier zit ik dan, op een plek waarvan ik hoop dat het ooit mijn thuis zal worden.
Langzaam kijk ik rond, ik zie gezichten.. Bekende gezichten, maar ook gezichten die voor mij anoniem zijn...
Gezichten waar verhalen achter schuilen, gezichten van mensen die met hun eigen gedachten hier zijn... Al die gezichten beleven hetzelfde op een andere manier.
Het voelt vreemd, hoe kan deze kloof overbrugd worden, zoveel mensen, zoveel verhalen, zoveel belevingen, zoveel gezichten..
En toch is het een 'samen zijn'. Het lijkt allemaal raar en onwerkelijk maar al deze gezichten, bekend en anoniem, geven mij het gevoel dat ik welkom ben. Want al deze gezichten zijn in een ding gelijk. Ze hebben allemaal een Vader, waar ze op lijken. Ze horen bij elkaar, het zijn broers en zussen. het lijkt of de gezichten nu veranderen en op elkaar gaan lijken. Ze horen bij elkaar. Dan kijk ik naast me...
Wat zie ik?
Ik schrik er een beetje van. De gezichten naast me begin ik te herkennen. Het zijn ook mijn broers en zussen. Ik hoor erbij!! en waarom?
Omdat ook ik diezelfde Papa heb..
En als de gezichten soms weer anoniem lijken te worden en het voelt alsof ik er niet bij hoor of dat de angst naar boven komt dat deze gezichten weer anoniem lijken te worden, dan zal ik kijken naar de overeenkomst tussen deze broers en zussen.. Dan kan het niet anders dan dat ik me thuis ga voelen.

zaterdag 2 juni 2007

wachtend op jou....

Je kijkt in de verte,
je ogen zijn dichtbij
je staart in de leegte
zeg, denk je soms aan Mij
je zit daar te dromen
gedachten onbekend
wat moet ik je nog zeggen
zodat je Mij herkent...

zeg kijk naar Mij
ik gaf voor jou Mijn leven aan het kruis
Kijk naar Mij
Ik wil je alles geven
Ik breng je veilig thuis

Ik weet al je zorgen
Ik ken je verdriet
Ik zou je willen helpen
ach als je Mij maar ziet
Ik ken je gevoelens
Ik weet wat jou ontbreekt
Ik wil je alles geven
Als jij maar met me spreekt

Ik wil je alles geven
Ik heb jou op het oog
Mijn leven met je delen
Kom richt je hoofd omhoog
In tijden van wanhoop
Zal ik steeds met je gaan
Je kunt op mij vertrouwen
'K geef zin aan jouw bestaan

zeg kijk naar Mij
ik gaf voor jou Mijn leven aan het kruis
Kijk naar Mij
Ik wil je alles geven
Ik breng je veilig thuis