How could you say no to this man

http://www.brouwer-doetinchem.nl/muziek/song02.htm


Dit nummer (zie, luister de link) heeft mij heel erg geraakt...... het zegt zoveel over hoe er naar ons gekeken word door de Here Jezus....... en vaak kan ik het niet geloven en accepteren, maar het is een waarheid.. Hij houdt van ons en staat echt met open armen klaar.. Hij heeft alles gedaan en wij hoeven alleen maar naar Hem toe te gaan... Lord, I can't say no... The only thing I can say is: 'thank You, Lord' and 'Yes, I belong to You'



Thorns on His head, spear in His side
Yet it was a heartache
that made Him cry
He gave His life so you would understand
Is there any way you could say no to this man

If Christ Himself were standing here
Face full of glory and eyes full of tears
And He held out his arms and His nail-printed hands
Is there any way you could say no to this man

Chorus
How could you look in His tear-stained eyes
Knowing it's you He's thinking of
Could you tell Him you're not ready to give Him your life
Could you say you don't think you need His love

Jesus is here with His arms open wide
You can see Him with your heart
If you'll stop looking with your eyes
He's left it up to you, He's done all that He can
Is there any way you could say no to this man

Chorus

Thorns on His head, your life in His hands
is there any way you could say no to this man
Oh, is there any way you could say no to this man

WAT EEN HEERLIJKHEID.............

afgelopen weekend naar Terschelling geweest, nog nooit zo kort (maar drie daagjes) maar het was echt heeeeeeerlijk.. Je bent vlakbij huis, maar toch heb je het gevoel dat je helemaal effe weg bent. na de spanning, emoties, gesprekken en gebeurtenissen van de afgelopen weken is dat het beste wat je kan doen denk ik. drie dagen: zon, zee, strand, bos, duinen, meertje, terasje, Hessel, taart, spelletjes, gelounched (buiten in de zon in een strandtentje!!), biertje, wijntje, sterrenhemel, vallende sterren, volleyballen......... Heeeeerlijk

gewoon even toegeven aan het feit dat je moe bent, even rust.....

nu nog even een weekje ede, nieuwerbrug enz.... en dan.... richting roemenie.. helemaal weg.
misschien dat ik mezelf zelfs zover krijg dat ik mijn telefoon thuis laat....... Dan ben ik effe helemaal weg.........

............

gek dat je weet dat er iets gaat gebeuren, maar op het moment dat het dan ook gebeurd........ dan nog komt het als een klap....

soms is het zo raar, juist nu gaat er zoveel door mijn hoofd, gebeurd er zoveel, zijn er zoveel dubbele, verschillende gevoelens..... maar geen woorden.. Raar dat je nu eigenlijk niks kan schrijven omdat je niet weet hoe je er woorden aan moet geven. gewoon stil.........

God of the Moon and Stars

wat een God...

afscheid nemen bestaat niet, toch??

het is een opmerking die heel vaak geplaatst word, maar soms is er de harde werkelijkheid dat afscheid nemen wel nodig is.
Ik snap ook wel waarom deze opmerking zo vaak geplaatst word, Afscheid nemen doet pijn, is confronterend en lastig. Het is lastig om iemand waar je veel om geeft gedag te zeggen, het doet pijn om andere mensen waar je van houdt die heel verdrietig zijn te zien.
Ook als je weet dat je diegene na een bepaalde tijd weer met open armen kan ontvangen, kan afscheid heel lastg zijn.
Maar hoeveel pijn doet het als je afscheid moet nemen waarvan je weet dat je diegene hier op aarde niet meer terug zult zien, hoe pijnlijk is het als diegene nu nog bij je is en je niet precies weet hoe lang nog.
hoe onwerkelijk is het...
aan de ene kant het besef van het naderende afscheid, aan de andere kant heel duidelijk het besef dat je helemaal nog geen afscheid wilt nemen.
Hoewel het een grote troost is als je weet dat je diegene in de hemel terug zult zien en dat diegene daar gelukkig zal zijn en je 'tot ziens' kan zeggen, toch komt dat onvermijdelijke moment van afscheid nemen soms... en dat doet pijn...

bijzonder....

hoe bijzonder is het dat die grote God ons gemaakt heeft
hoe bijzonder is het dat die grote God ons al kende voordat we bestonden
hoe bijzonder is het dat die grote God zelfs zijn eigen Zoon dood liet gaan voor ons
hoe bijzonder is het dat die grote God in alles met ons meegaat
hoe bijzonder is het dat die grote God ALLES weet waar we mee bezig zijn
hoe bijzonder is het dat die grote God overal mee naar toe gaat met ons
hoe bijzonder is het dat die grote God ons Zijn geliefde kinderen noemt
hoe bijzonder is het dat die grote God zoveel groter is dan wij kunnen beseffen
hoe bijzonder is het dat die grote God ons kleine mensen allemaal kent
hoe bijzonder is het dat die grote God ons accepteert zoals we zijn
hoe bijzonder is het dat die grote God zelfs van ons houdt zoals we zijn
hoe bijzonder is het dat die grote God ons elkaar gegeven heeft
hoe bijzonder is het dat die grote God ons nooit af zal wijzen
hoe bijzonder is het dat die grote God ons belangrijk genoeg vind om aan ons te werken
hoe bijzonder is het dat die grote God ons ziet en ons wil gebruiken

Hoe apart is het dat wij kleine mensen haast niet kunnen accepteren dat die grote God van ons houdt
Hoe apart is het dat wij kleine mensen die grote God soms wel eens hele dagen vergeten
Hoe apart is het dat wij kleine mensen die grote God soms negeren
Hoe apart is het dat wij kleine mensen soms aan die grote God twijfelen
Hoe apart is het dat wij kleine mensen zo eigenwijs zijn dat we niet de wil van die grote God doen
Hoe apart is het dat wij de mensen die die grote God aan ons gegeven heeft toch pijn doen
Hoe apart is het dat wij kleine mensen soms gewoon geen tijd in die grote God willen steken

hoe mooi is het dat ook al schieten wij kleine mensen verschrikkelijk te kort, dat die grote God onze Papa is en Hij van ons blijft houden