seizoenen van groei

gisteren las ik een stukje uit het boek mijn geliefde kind.. Het omschreef zo duidelijk het proces waar ik (en velen met mij denk ik) door heen ga...Het is geschreven vanuit een stukje Vaderliefde van God naar ons...het staat mij vaak een beetje tegen als mensen maar invullen hoe God naar ons kijkt en wat Hij denkt (zonder dat echt bijbels te verantwoorden ofzo :D) maar ik heb GEMERKT dat God echt op deze manier naar mijn proces kijkt alleen kan ik de woorden er niet aan geven.. vandaar dat ik toch dit stukje hier graag neer wil zetten...

"je hebt jezelf dikwijls veroordeeld, omdat je niet constant leefde in de volle stroom van mijn openbaring. Ik heb je worsteling gezien. Ik heb geprobeerd je te troosten, maar je vond het moeilijk mijn woorden van waarheid te ontvangen.

Als je eenmaal het allerbeste geproefd hebt, neem je met niets minder genoegen, nietwaar? Maar ik geef je deze belofte kind. Je zult soortgelijke tijden ervaren. In je leven zul je tijden van uitzonderlijke zegening ervaren. Wees niet teleurgesteld, dat je niet in staat bent voortdurend op de top van de berg te leven

Mijn geliefde kind, vind je het moeilijk om te onvangen? Je begrijpt toch wel dat ik je de hele tijd gebruik, en niet alleen maar als je uitzonderlijke zegening ervaart. De andere momenten bemoedigen je om mij te zoeken en te bidden voor opwekking. Je zou graag een hemel op aarde willen hebben, is het niet?

Weet je nog wat Jezus zei? Elke tak die vrucht draagt, zal gesnoeid moeten worden om nog veel meer vrucht te dragen. Jij kent die glorieuze momenten met veel vrucht, gevolgd door een tijd van snoeien, waarin ik de zelfzuchtige dingen als trots, verkeerde motivaties en ongehoorzaamheid aanpak. Daarna volgen periodes van groei, die leiden tot seizoenen van verdere vruchtbaarheid en zegen. Het is een voortdurende cyclus.

Het feit dat ik jou door seizoenen leid van snoeien, is het bewijs dat ik van je houd en dat je al vrucht draagt. Toch heb ik je horen klagen: Oh Heer ik draag niet meer zoveel vrucht als vroeger. Maar natuurlij is dat zo, mijn geliefd dwaas kind. Hoe zou jij vrucht kunnen dragen in het snoeiseizoen?

je moet buigen voor Mijn wijsheid, niet war? Weet je nog, dat Jezus heel wat volbracht heeft in drie jaar. Sta Mij toe jou te snoeien op een wijze zoals alleen ik die het beste ken. Dan zal meer van mijn glorie door jouw leven heen stralen. Dan zul je meer vrucht dragen dan in het verleden. Ik heb goede werken voorbereid, waarin jij mag wandelen."

afscheid

Afscheid nemen is nooit mijn sterkste kant geweest en ook vandaag kwam ik daar weer achter. Dit is de laatste week dat 'onze' (ja zo voelt het een beetje) buitenlandse studenten hier zijn.

Afgelopen weekend is Simon bij mij in nieuwerbrug geweest en het was bijzonder. Sowieso leuk om een 'vriend' uit Zambia zo voor het eerst kennis te laten maken met bijvoorbeeld sneeuw. Geweldig om te zien hoe hij genoot van de dingen die hij voor het eerst zag terwijl die voor ons heel normaal zijn. Dan ga je weer eens nadenken over wat we eigenlijk allemaal om ons heen hebben. Neem nou sneeuw... wij vinden het koud en glad maar wel leuk om mee te gooien, maar Simon... Hij zag dat sneeuw uit hele kleine stukjes bestond, dat het glinsterde, dat je er kleuren in kon zien als de zon er op scheen, dat het smolt in je handen... alles aan sneeuw was nieuw.. en ja, hij vond het ook te koud en spannend om op te lopen om dat het koud was en ja ook hij ontdekte al snel de appel waarde die sneeuw oproept namelijk het gooien ermee.. maar hij genoot er van.. Zo vol bewondering naar een beetje sneeuw in je handen kijken.... met andere ogen..tof..

afgelopen drie maanden heb ik veel geleerd van deze 'vrienden'. Grote cultuurverschillen, kleine cultuurverschillen, leuke cultuurverschillen en cultuurverschillen die lastig zijn om mee om te gaan :)... maar ook zoveel dingen hetzelfde... Uit zes verschillende landen, zes verschillende talen, zes andere culturen.. en toch samen ook op elkaar lijken..

Ik heb geleerd om op een andere manier naar dingen te kijken, ze hebben vragen gesteld over veel dingen die voor ons normaal zijn... tof om daar zo drie maanden van te 'proeven'.

nu nog een paar dagen te gaan... aan de ene kant wel een stuk ontspanning, geen engelse lessen meer, geen discussies meer over de botheid van de nederlanders, niet meer samenwerken met mensen die op een andere manier werken en wat heel lastig is om 'samen' te komen dan...
aan de andere kant.. ik zal hen missen.. ik zal hun frisse kijk op dingen missen, ik zal de lol missen, ik zal hen als persoontjes missen....

pfff het afscheid komt eraan.... nog twee daagjes genieten.....

Nehemia

Naar aanleiding van een preek twee weken geleden heb ik de afgelopen twee weken het bijbelboek Nehemia eens doorgenomen. Terwijl ik dat deed betrapte ik mezelf erop dat ik dit boek echt nog nooit gelezen heb. Het is een heel bijzonder bijbelboek vind ik. Er staan een hoop verschillende thema’s in en het heeft me dan ook aan het denken gezet.

Een aantal thema’s die mij aanspraken waren:
- Op een gegeven moment is hij in de rouw en huilt hij om het feit dat de muren en de poorten van de stad kapot zijn en het volk mikpunt is van spot daarom. Op dat moment bid hij tot God en meteen vraagt hij om mogelijkheden wat hij er zelf aan zou kunnen gaan doen.
- Op het moment dat de koning vraagt wat zijn wens is (er dus openheid is voor mogelijkheden) bid hij tot God… (afhankelijkheid van God bij “belangrijke” beslissingen)
- Als hij uitgelachen word en de spot met hem gedreven wordt geeft hij als antwoord: Het is God die ons doet slagen. (volledig vertrouwen op God en Zijn plannen, ook al wordt de spot met hem gedreven)
- Nehemia 4 gaat over dat Sanballat en Tobia Jeruzalem aan willen vallen en verwarring stichten. Nehemia zorgt voor een goede verdediging en bracht alles bij God. Sanballat en Tobia lieten het even rusten toen ze merkten dat God aan de kant van de Joden stond. Dus de joden konden verder. Maar ze gaven de verdediging niet op (waren dus alert) maar gingen wel door met de bouw!!!!

Zo staan er nog wel een aantal thema’s in die mij erg aanspraken. Vooral hoofdstuk 9 heeft mij erg aan het dneken gezet. In dit hoofdstuk is een opsomming van alles wat God voor het volk gedaan heeft en daarin staan zo veel eigenschappen van God verwerkt.
Ik zou het graag hier allemaal opschrijven, maar ja, je kan het ook gewoon lezen natuurlijk. Maar goed, hier een kleine selectie:
- U heeft alles gemaakt
- U heeft Uw woord gehouden
- U bent rechtvaardig
- U antwoordde op hulpgeroep met wonderen en tekenen
- U leidde hen
- U sprak met hen
- U bent een God van vergeving, U bent genadig, liefdevol, geduldig en zeer trouw.
- U waarschuwde ze
- U had vele jaren geduld
- U bent een grote, ontzagwekkende God

Enzenzenz.. zo staan er nog veel meer kenmerken in van God.. Wel echt tof om te lezen.
Hoe vaak staan we zelf stil bij wie God eigenlijk is, wat Hij al voor ons gedaan heeft en hoe vaak Hij zich al bewezen heeft. Best iets om bij stil te staan merk ik.

jezelf zijn

wat is het toch een heerlijkheid om steeds meer momenten te beseffen dat ik steeds meer mezelf kan zijn... :D Ik geniet ervan... en het mooiste is nog... dat God er ook echt van geniet!!!

Ik heb afgelopen periode gewoon best wel een pittige periode gehad en gemerkt dat God gewoon echt eerst af wilde breken voordat Hij weer op ging bouwen.. En dat is echt heel lastig geweest..
en dat vond ik vaak echt niet tof.. ik was het zat, was gewoon op van het altijd maar vechten enzenz.. Op een gegeven moment zat ik er gewoon helemaal doorheen. En werd er moedeloos van.. De vraag of ik er ooit wel doorheen zou komen kwam steeds vaker bij me naar boven.
Maar nu merk ik dat de Here God langzaam steentjes aan het opbouwen is.. Het geeft me hoop dat er inderdaad meer momenten gaan komen dat ik gewoon gelukkig kan zijn.
Het stimuleert me om verder te gaan. Het laat me zien dat God inderdaad stukken aan het afbreken is, maar het daarna ook weer opbouwd.. (maar nu met Zijn stenen en Zijn metselwerk i.p.v. mijn eigen gebouwde muurtjes)

nou ja eigenlijk kort gezegd.. Soms snap ik de weg niet helemaal zoals die loopt, maar het is tof dat ik tegelijk merk dat God het wel weet en dat Hij weet wat het beste is. Het klinkt lekker cliche (en christelijk verantwoord ofz0) maar zo is het echt..

en dat is tof!!
Afgelopen weken weer een aantal keren helemaal in scheur gelegen, echt de slappe lach gehad.. en dat was lang geleden.... HEEEEEEEEEEEEERLIJK!!!