afscheid nemen bestaat niet, toch??

het is een opmerking die heel vaak geplaatst word, maar soms is er de harde werkelijkheid dat afscheid nemen wel nodig is.
Ik snap ook wel waarom deze opmerking zo vaak geplaatst word, Afscheid nemen doet pijn, is confronterend en lastig. Het is lastig om iemand waar je veel om geeft gedag te zeggen, het doet pijn om andere mensen waar je van houdt die heel verdrietig zijn te zien.
Ook als je weet dat je diegene na een bepaalde tijd weer met open armen kan ontvangen, kan afscheid heel lastg zijn.
Maar hoeveel pijn doet het als je afscheid moet nemen waarvan je weet dat je diegene hier op aarde niet meer terug zult zien, hoe pijnlijk is het als diegene nu nog bij je is en je niet precies weet hoe lang nog.
hoe onwerkelijk is het...
aan de ene kant het besef van het naderende afscheid, aan de andere kant heel duidelijk het besef dat je helemaal nog geen afscheid wilt nemen.
Hoewel het een grote troost is als je weet dat je diegene in de hemel terug zult zien en dat diegene daar gelukkig zal zijn en je 'tot ziens' kan zeggen, toch komt dat onvermijdelijke moment van afscheid nemen soms... en dat doet pijn...