vrijdag 31 oktober 2008

Ik geef inzicht en wijs de weg die je moet gaan. Ik geef raad, op jou rust mijn oog.

Ik heb nog steeds niet de mooie woorden om het te omschrijven maar goed dat ik natuurlijk ook niet het belangrijkste. Ik moet gewoon even schrijven hoe erg ik onder de indruk ben van wat er allemaal gebeurd.
Natuurlijk gaan er bepaalde dingen nog helemaal niet zo lekker en ben ik verre van volmaakt. Maar hoe erg genieten is het dan als ik merk dat God ondanks mijn onvolmaaktheid toch zo gek op me is en me echt wil gebruiken. Ik merk dat ik de vrijheid krijg om er van te genieten, maar dat het me ook echt raakt.

Van de week had ik een meeting en daar kregen we de opdracht om een tekst op te schrijven die voor jou belangrijk is om wat voor reden dan ook en die je eventueel zou kunnen gebruiken om mensen over God te vertellen.
Ik vond dit best een lastige vraag. Aan de ene kant zijn er natuurlijk genoeg teksten te noemen, aan de andere kant ook de twijfels wat is nou een ‘goede’ tekst.
Ik kwam uit op de tekst die ik kreeg toen ik gedoopt ben 7 jaar geleden. Deze tekst is heel vaak teruggekomen op verschillende momenten, in verschillende omstandigheden. En elke keer had deze tekst een andere ‘invalshoek’ en ‘waarde’ voor mij. Het was al een tijd geleden dat ik deze tekst had gelezen, maar nu kwam deze weer naar voren:

Psalm 32: 8
Ik geef inzicht en wijs de weg die je moet gaan. Ik geef raad, op jou rust mijn oog.


Apart.. elk gedeelte van de tekst heeft me wel een keer aangesproken, bemoedigd of iets dergelijks. Maar het laatste gedeelte “op jou rust mijn oog” maakte me vaak onzeker. Met mijn verstand wist ik dat Hij liefdevol naar me keek ofzo, maar altijd zat de gedachte erbij: ja maar dan ziet Hij dus ook al mijn fouten, dingen waarmee ik steeds de mist in ga. Mijn houding, mijn gedachtes ook wanneer ik in de kerk zat waar ik bijna altijd bezig was met hoe ik me moest gedragen zodat anderen ‘goed’ over me zouden denken in plaats van Hem oprecht groot te maken.
Ik schreef deze tekst van de week op en opeens besefte ik: juist dit gedeelte van de tekst sprak me aan… Het was voor mij zo helder..Hij kijkt niet met een kritisch oog naar me. Maar Hij ziet mij en Hij ziet ook mijn worsteling en Hij ziet ook de oprechtheid die er wel is (ook al zit ik hierbij mezelf wel eens in de weg). Natuurlijk stuurt Hij me weleens bij (maar goed ook) maar Hij doet het met liefde en niet verwijtend.. Het is iets teders....
Op het moment dat ik dit met degene naast me moest bespreken (ja ook dat nog K) raakte me het.. Kan niet onder woorden brengen wat er op dat moment gebeurde, maar het was nogmaals een bevestiging van Hem naar mij… tof!!

En ja, Hij bevestigd dingen over hoe Hij naar mij kijkt, maar Hij laat me ook steeds vaker zien wat ik voor Hem kan doen en hoe ik Hem groot kan maken.. Ik zie er naar uit wat komen gaat!!!

zondag 26 oktober 2008

proces

Soms kun je gewoon niet zo goed woorden vinden voor alles wat er gebeurd… Dat is de laatste weken een beetje het geval..Er gebeuren zoveel dingen, super mooie dingen, lastige dingen, dingen waar ik tegenop zie, maar ook gewoon dingen waar ik intens van kan genieten…. Lastig om er woorden aan te geven.. het wisselt elkaar zo snel af en soms kan ik het zelf niet echt bijhouden, maar een ding geeft me rust… Ik merk zo dat de Here God met me bezig is.. en dat is bijzonder.

Soms is het heel erg lastig en moet ik over drempels heen, maar ik merk dat ik groei, dat ik verander… En het gaat op een hele andere manier dan ik gedacht had, maar het gebeurd..
Soms gaat het me veel te langzaam, op andere momenten heb ik het gevoel dat ik het niet bij kan houden.
Soms lijkt het of ik op wolken zweef, andere momenten vraag ik me af of het nog lastiger kan worden.
Soms kan ik geen genoeg krijgen van het groeien, veranderen, soms verlang ik naar het moment dat het eindelijk klaar zou zijn.
Soms voelt het alsof ik alleen aan het worstelen ben, maar steeds vaker merk ik dat ik het niet alleen hoef te doen.
Soms kost het me heel veel moeite om tijd te nemen voor God, steeds vaker kan ik haast niet stoppen met de intense tijd die ik met God heb.
Soms twijfel ik of God me wel kan gebruiken, steeds vaker merk ik dat Hij me al gebruikt.

Ik krijg het niet zo goed op papier, maar het helpt om het te structureren op deze manier..
Soms is het gewoon kei en kei lastig en zie ik verschrikkelijk op tegen stappen die ik moet zetten, maar steeds vaker merk ik dat het oke is!!

God is met me aan het werk en dat is echt genieten, maar Hij heeft nooit gezegd dat het gemakkelijk zou zijn!!!!

zondag 12 oktober 2008

genieten

zomaar eens een berichtje.. geen mooie woorden, geen schitterende bijbelteksten, maar wel iets wat ik graag wil delen...

Vanavond hadden we 15+ jeugdgroep.. Wel even wennen.. een hele nieuwe groep, waar staat iedereen, wat verwacht iedereen en hoe kunnen we zo dicht mogelijk bij elkaar komen..
Het was tof, veel openheid in de gespreksgroepjes (de studie ging een beetje moeizaam, maar gelukkig werd er in de gespreksgroepjes lekker over doorgepraat)..

maar wat zo bijzonder was vanavond.... Ik heb vanavond echt zo duidelijk gemerkt dat de Here God ook echt zo kan genieten van ons, als we gewoon samen zingen (ook al zit er wel eens een valse noot tussen), als we samen lol hebben, als we samen over Hem praten en als Hij gewoon echt groot gemaakt word door de ervaringen en ideeen die in dit geval jongeren hebben..

we kunnen zelf zo proberen om het allemaal goed te doen en nou ja.. te presteren ofzo, maar vanavond was voor mij zo duidelijk.. "Ja maar lieve kinderen, Ik geniet van jullie als jullie gewoon met elkaar bezig zijn zoals jullie allemaal zijn!!! "

Ik geloof echt dat God vanavond genoten heeft!!!!!!!