dinsdag 2 december 2008

licht in de duisternis

Onophoudelijk heb ik geprobeerd dingen verborgen te houden
Met voorzichtigheid mijn schaamte, pijn, trots, leugens op verschillende plekken van mijn hart gestopt
Met grote zorgvuldigheid heb ik ze eigenlijk voor anderen, mezelf en voor God verstopt
Zodra ik over deze dingen na ga denken, merk ik dat het zaken zijn die mij erg benauwen.

Deze zaken hebben zich genesteld in donkere hoeken
Waar ze langzaam uit het zicht verdwijnen, na lange tijd zelfs helemaal niet zichtbaar meer
Maar ze zijn er nog wel en veroorzaken pijn, boosheid en verdriet keer op keer
En het heeft invloed als waren het vloeken

Het veroorzaakt nogal wat dingen die niet oke zijn
Gevoelens van minderwaardigheid, gedachten van haat
Maar met God als liefdevolle Vader is het nog niet te laat
Als kind van Hem hoef ik niet te leven vol met oude pijn

Hij wil Zijn licht over die donkere plaatsten laten schijnen
En herstellen dat wat beschadigd is tijdens het leven
Het is alleen wel de bedoeling dat wij God hierin wel toestemming geven
De duisternis zal dan steeds meer wijken en verdwijnen

Het begint met het heel eenvoudig tegen God te vertellen
De enige stap ik daarna zelf heb moeten maken
Is dat ik de zaken niet uit alle macht moet blijven bewaken
Hij heeft alles al overwonnen en zal deze plekken verder gaan op een tedere manier gaan herstellen

Daarop mag ik dan ook echt vertrouwen
En vervolgens gaan we weer samen verder aan de toekomst bouwen

1 opmerking:

Anoniem zei

Laisje, pretty!!
Het licht scheen in de duisternis en de duisternis heeft het niet in zijn greep kunnen houden :)