jezelf zijn

wat is het toch een heerlijkheid om steeds meer momenten te beseffen dat ik steeds meer mezelf kan zijn... :D Ik geniet ervan... en het mooiste is nog... dat God er ook echt van geniet!!!

Ik heb afgelopen periode gewoon best wel een pittige periode gehad en gemerkt dat God gewoon echt eerst af wilde breken voordat Hij weer op ging bouwen.. En dat is echt heel lastig geweest..
en dat vond ik vaak echt niet tof.. ik was het zat, was gewoon op van het altijd maar vechten enzenz.. Op een gegeven moment zat ik er gewoon helemaal doorheen. En werd er moedeloos van.. De vraag of ik er ooit wel doorheen zou komen kwam steeds vaker bij me naar boven.
Maar nu merk ik dat de Here God langzaam steentjes aan het opbouwen is.. Het geeft me hoop dat er inderdaad meer momenten gaan komen dat ik gewoon gelukkig kan zijn.
Het stimuleert me om verder te gaan. Het laat me zien dat God inderdaad stukken aan het afbreken is, maar het daarna ook weer opbouwd.. (maar nu met Zijn stenen en Zijn metselwerk i.p.v. mijn eigen gebouwde muurtjes)

nou ja eigenlijk kort gezegd.. Soms snap ik de weg niet helemaal zoals die loopt, maar het is tof dat ik tegelijk merk dat God het wel weet en dat Hij weet wat het beste is. Het klinkt lekker cliche (en christelijk verantwoord ofz0) maar zo is het echt..

en dat is tof!!
Afgelopen weken weer een aantal keren helemaal in scheur gelegen, echt de slappe lach gehad.. en dat was lang geleden.... HEEEEEEEEEEEEERLIJK!!!