woensdag 3 juni 2009

here I am..



impressive song... Dit is wat er in mijn hart speelt.. echt waar..........

woensdag 6 mei 2009

terug in Nederland

Ik ben weer terug in Nederland.. Eerlijk gezegd vind ik het nog steeds een hele rare gewaarwording, toen mij van te voren verteld werd dat je best een cultuurschok kon krijgen als je weer in Nederland was, verklaarde ik diegene voor gek. Op dit moment begrijp ik waar diegene het over had.

Er zijn zoveel dingen hier die me opeens opvallen, tegenvallen enzovoort.
Ik zal eens even een aantal voorbeeldjes geven:

- mijn eerste trein die ik weer nam hier in Nederland had ongeveer drie minuten vertraging. Mijn reactie was meteen dat ik zat te mopperen (terwijlik niet eens echt een afspraak op tijd had staan ofzo). Ik schrok er een beetje van. In Brazilie stonden we regelmatig een uur, anderhalf uur of twee uur te wachten op een bus en dan hoorde je mij niet mopperen.

- mijn eerste verjaardag weer in Nederland. De tv stond aan (dat zou in Brazilie ook niet gebeuren op een verjaardag), maar tijdens bijna elk shot wat er was, kwam er commentaar vanaf de bank op het uiterlijk, op het gedrag of op andere aspecten van de personen. En ja hoor, ook hier hoorde ik mezelf weer meedoen. (dat was volgens mij datgene wat ik me vier dagen geleden voor had genomen om niet te doen.. :S) Ik realiseerde me dat er in Brazilie vast ook wel over anderen gedacht word, maar het word niet besproken met anderen. Heerlijk.

- mijn eerste keer winkelen. (jaja, je kan niet snel genoeg zijn om weer even door de stad te lopen hier). Ik was helemaal moe aan het einde. Het is een groot verschil dat je in Brazilie de andere mensen die ook aan het winkelen zijn niet echt verstaat. Je hoeft dan namelijk ook niet naar hen te luisteren. Heerlijk rustig. Je bent alleen bezig met de mensen waar je zelf loopt en de rest helemaal niet. Hier versta je iedereen (en zoals een goede nederlander betaamd moet ook ik natuurlijk wel half/half meeluisteren). Wat een hoop gemopper, negatieviteit en oordelen hoor je dan zeg...

Nou ja zo zijn er nog wel meer dingen te noemen. Het is gewoon apart. Maar goed, ook in Brazil zijn minder lueke dingen en ook in nederland zijn mooie dingen (denk maar eens aan die verschrikkelijk lekkere warme douche waar heel veel water uit komt, of aan dat bed met een goed matras, of aan het koffiezet apparaat wat weer echt lekkere koffie maakt, aan de lekkere nederlandse thee... Ja, het leven is hier zo slecht nog niet.. Het is alleen wel weer wennen..

Eigenlijk wilde ik alleen maar zeggen.. Ik ben er weer!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

dinsdag 7 april 2009

vrijdag 13 februari 2009

stilte hier op mijn blog

lieve mensen,

ik merk dat ik neit zo veel hier schrijf. Ik schrijf voornamelijk op mijn www.marlaisa.waarbenjij.nu . Ik merk dat ik nog niet echt de rust heb om alles echt op me in te laten werken wat er gebeurd en al helemaal niet om het op geschreven te krijgen. MAar God is zeker aan het werk en ik ga ook zeker hier nog wel mijn echt persoonlijke dingen schrijven, maar nu is de rust daarvoor nog niet.

nou als jullie willen.. bid maar want er is hier heel duidelijk dat God aan het werk is, maar ook merken we een hoop strijd. En gebed heeft kracht dus ....

liefs

dinsdag 27 januari 2009

15+ weekend Parousia





ik wilde zo graag iets schrijven over het afgelopen weekend dat we weg zijn geweest met de 15+. Maar ik zit nu al een halfuur en ik kan gewoon niet op papier krijgen hoe het nou echt was, wat er gebeurd is en hoe groot God is.

We zouden het onderwerp seksualiteit en relaties behandelen. Een lastig, maar vooral ook een kwetsbaar onderwerp. We hebben als team vantevoren ook heel duidelijk gebeden om openheid, vertrouwen en dat mensen echt dingen open zouden durven gooien.

Ik kan niet precies gaan omschrijven wat er allemaal gebeurd is, het was zo veel, zo bijzonder maar een aantal kernwoorden:

Maskers werden afgezet, er werd gehuild en hard gelachen, God werd groot gemaakt, jongeren dansten voor God, God liet zo duidelijk Zijn liefde zien, God liet alles wat gezegd werd en gebeurde perfect op elkaar aansluiten, mensen waren open, mensen vertelden hun pijn en verdriet wat ze nog nooit verteld hadden, God gaf de leiding wijsheid en rust om er mee om te gaan, leiding mochten met tieners bidden, tieners baden met tieners, tieners baden voor de leiding, jongeren gaven getuigenissen, er werden keuzes gemaakt...

en dit is nog maar een kleine impressie. GOd is aan het werk met deze gasten (en met de leiding). En Hij wil verder gaan. Er zijn heel veel dingen opengebroken en die veiligheid was er, maar daar moet het niet bij blijven.. Het moet verder.. Soms kunnen wij als team en als jeugd er zijn, soms is het handig om professionele hulp aan te bieden.

Heer, ga verder met deze jongeren en zegen ons als team met wijsheid hoe hier mee om te gaan!!!!

Dank U voor alles....

woensdag 21 januari 2009

kring

Gisterenavond vond ik een erg bijzondere avond op kring. Ik zat er met een beetje gemengde gevoelens. Aan de ene kant realiseerde ik me dat dit de laatste keer was voorlopig dat ik daar ben, en aan de andere kant ook dat het maar drie maanden duurt.
Afgelopen half jaar he bik het erg lastig gevonden op kring. Er is veel gebeurd en ik vond het lastig om echt mijn eigen plekje hierin te vinden.

Een tijd geleden zijn er wat dingen uitgesproken en ik merk dat dat echt herstel brengt en genezing. Ik kan mezelf zijn en ik kan echt van die mensen houden. In de periode dat het niet zo lekker ging en de laatste maanden heb ik heel sterk het gevoel gehad dat ik voor de kring moest bidden en voor de unieke personen die daarbij horen. Dat we steeds meer openheid zouden krijgen en dat God echt de ruimte zou krijgen om aan het werk te gaan. Dat we daar echt in zouden groeien.

Gisterenavond heb ik zo intens Gods liefde voor een ander deel van het Lichaam van onze kring, voor een vriend ervaren... Het is zo bijzonder. Ik werd er echt heel diep door geraakt.. God houdt zoveel van hem en ik mocht een stukje van die liefde voor hem meevoelen.. Immens..

God is bezig met die kring en met de personen op zich en het is echt genieten om dat van zo dichtbij mee te maken!!!

vrijdag 16 januari 2009

nog 17 nachtjes slapen...

ja nog 17 nachtjes slapen en dan gaat toch echt gebeuren wat al best lang op de planning staat.. 2 februari zal ik samen met Timon op het vliegtuig stappen om vervolgens drie maanden later weer terug te komen..Ik kan het bijna niet geloven dat ik, Marlies Graafland, over drie weken al in Brazilie zit en dat drie maanden lang mijn leven daar zal zijn....


Gisteren hebben we een gesprek gehad in Barneveld. Dit was een gesprek met een vrouw (SUPER leuke vrouw) die 10 jaar in Belo Horizonte gewerkt heeft en nu weer sinds een jaar met man en kinderen hier in Nederland woont.

Ze heeft ons ontzettend veel verteld over wat we kunnen verwachten, waar we tegenaan kunnen lopen en wat voor toffe dingen we gaan doen..

En ja lieve mensen, Marlies gaat ook in een carnavalsoptocht (die schijnen heeeeeel geweldig te zijn) meelopen daar..(wel om te evangeliseren hoor)... Ik ben benieuwd..

Maar goed, dat terzijde.. Het is bijzonder om te merken dat ook deze vrouw overtuigd is van het feit dat het goed is dat we daarheen gaan. We hebben gisterenavond ook met elkaar gebeden en het is zo tof om te merken dat de Here God ons echt rust geeft. We vinden het bij vlagen allebei heel eng en spannend, maar ook op die momenten mogen we naar God toe en dat ook bij Hem brengen. En het is tof dat we dan ook echt allebei een stuk rust krijgen.
Ook op de momenten dat het lekker loopt kunnen we het bij God neerleggen, het is echt tof om het zo 'dichtbij' te ervaren en mee te maken.
Het lijkt er echt op dat God ons daar graag wil hebben.. (ik kan er eigenlijk niet omheen!!) en we zijn allebei echt benieuwd wat er gaat komen. We hebben deze drie maanden echt aan Hem gegeven en zijn benieuwd wat Zijn plannen zijn..
Het is tof dat ik voor school daar drie maanden heen ga.. Eigenlijk om mijn professionaliteit daar in de praktijk te gaan brengen, maar dat ook de Here God hier zo bij betrokken is en dat we Hem daar ook heel bewust de ruimte voor kunnen geven!!

het begint echt te kriebelen.. het word nu wel heel echt... tof tof tof...

het enige wat jammer is, is dat er nu ook een moment van tijdelijk (gelukkig) afscheid nemen gaat komen.. en dat is nog steeds niet mijn sterkste kant..

woensdag 7 januari 2009

de omgekeerde wereld

Vorige week is J. mee geweest om een dienst te draaien op mijn werk. Hij gaf aan dat hij geraakt werd door de dingen die de mensen vertelde. Ik heb hier nog veel over nagedacht.. Ik besef dat ik al aardig afgevlakt ben in de tijd dat ik daar werk. (terwijl dat nog niet eens zo heel lang is) Ik kan op sommige momenten ook nog erg geraakt worden door dat wat de bezoekers vertellen, maar op veel momenten is het al bijna normaal wat er gebeurd.
Toen ik hier over na aan het denken was besefte ik dat ik het eigenlijk al normaal vind dat die mannen bijna allemaal kinderen hebben en dat ze die eigenlijk niet meer zien. Als iemand dat verteld is het eigenlijk “normaal”. Het is zelfs zo erg dat als iemand verteld dat hij geen kinderen heeft dat het me verbaasd. In het begin werd ik geraakt door alles en was ik echt oprecht verbijsterd en geschokt door de dingen die verteld werden. Het is een compleet andere wereld, met totaal andere regels, normen en waarden en levensstandaard. Dit is iets wat ik wel elke keer besef, maar nu zie ik ook hoe snel je eigenlijk zo’n levensstijl overneemt. Buiten mijn werk om niet, maar als ik daar ben lijkt het wel of ik gewoon ben gaan accepteren dat het gewoon zo is.

Het is raar, het is de omgekeerde wereld… Ik wil niet afvlakken, ik wil geraakt worden door wat er gebeurd, ik wil niet dat het normaal word, ik wil me blijven verbazen over dat wat er gebeurd. Ik wil niet klakkeloos accepteren dat er dus alleen al van de mensen die bij ons in utrecht komen minimaal 100 kinderen rondlopen die hun vaders (en/of soms ook moeders) niet kennen, nooit zien of soms een uurtje hebben om aan tafel met een begeleider met de ouder te praten…Het is bizar, het is niet normaal, het is verschrikkelijk…
En dit is nog maar één voorbeeld…Er zijn zoveel voorbeelden, er is zoveel onrecht, leed, hardheid enz bij deze mensen..
Aan de andere kant besef ik ook dat als ik overal echt door geraakt zou worden en me hier bezorgd over zou maken, dat het dan geen leven is daar. Dan raak je heel snel uitgeblust denk ik.
Maar ik ben er van geschrokken dat ik blijkbaar al zo gehard ben, en dat is niet wat ik wil!!!
Ik wil weer echte bewogenheid voor de mensen en dat ook aan hen laten merken…

zaterdag 3 januari 2009

wondertje



de eerste ontmoeting met "tante" Marlies




wat een schitterend ventje

Vanochtend kregen we thuis een telefoontje van mijn broer... Het nieuws was dat hij een zoontje heeft gekregen... Ongelooflijk.. vijf uur nadat Matthijs geboren is, had ik hem in mijn armen.. Vaker heb ik natuurlijk baby's vastgehouden, maar dit was wel heel erg bijzonder.. Zo vers, zo volmaakt, zo'n wondertje..
Zo apart.. Aan de ene kant een enorme adrealine, aan de andere kant kon ik alleen maar stil zijn.. het is echt heel speciaal..voor het eerst tante... Heel heel heel bijzonder!!!

woensdag 31 december 2008

everything




God in my living
There in my breathing
God in my waking
God in my sleeping

God in my resting
There in my working
God in my thinking
God in my speaking

Be my everything...

God in my hoping
There in my dreaming
God in my watching
God in my waiting

God in my laughing
There in my weeping
God in my hurting
God in my healing

Christ in me...the hope of glory
You are everything
Be my everything


ik ben het zat om de helft van mezelf nog in eigen hand te houden, ik wil alles aan Hem geven, dat Hij mijn leven stuurt, dat ik niet bepaal waar Hij wel en niet in betrokken wordt... ik wil Hem overal in betrekken... best lastig, want soms is mijn eigen ikje toch een soort overheersend aanwezig, maar het is een keuze.. en Hij zal me helpen!!

mooi nummer dit... Het geeft woorden aan datgene waar ik al lang mee bezig ben en waar ik wel in groei, maar waar ik meer van wil!!

vrijdag 26 december 2008

kerst kerst kerst

Eigenlijk vind ik het suf om iets te bloggen over kerst… Is daar niet alles al over gezegd? Is het niet een beetje uitgekauwd?
Afgelopen weken is me heel vaak gevraagd wat kerst voor mij betekent. En eerlijk gezegd, doet kerst me niet zoveel.
Ik vind het tof dat we terugdenken aan het feit dat de Here Jezus geboren is, maar ik heb elke dag contact met Hem… Het is net of het een stap terug is… Hij heeft Zijn leven al gegeven en is ook weer opgestaan, we mogen nu een relatie met Hem hebben en contact…
En dan denken we terug aan dat Hij geboren werd… Ik weet het niet, ik kan er niet zoveel mee.
Wel vind ik de sfeer er omheen wel wat hebben, kerstbomen, lichtjes in het donker enz.
Maar ook dit jaar hebben we weer kerst gevierd in de kerk met mensen die het wat minder ruim hebben in woerden. Die om wat voor reden dan ook niet echt de mogelijkheden hadden om überhaupt iets lekkers op tafel te zetten, of die alleen waren o.i.d.
Dan zie ik wel echt het mooie stuk van kerst, het samen zijn… de mogelijkheden om wat voor elkaar te doen. Wildvreemden die met elkaar in gesprek raken, puur omdat er de ruimte voor is.
Een aantal kinderen die me herkenden van vorig jaar waarvan 1 zei: Je bent er weer, echt gezellig!!! Gaan we twister doen???
Op het moment dat dat gezegd werd voelde ik al bijna de spierpijn weer die ik vorig jaar gehad had, maar toch.. deze kinderen hebben het naar hun zin gehad, ze hebben een fijne avond gehad vorig jaar. En nu komen ze terug… ze hebben echt een kerstFEESTJE gehad vorig jaar.. En dat gun je ze tch ook echt. We kunnen iets voor elkaar doen. ( maar goed dat kan natuurlijk ook door het jaar heen?!)
Wat betekent kerst voor mij? Weer een nieuw moment om mensen en kinderen te kunnen laten zien dat ze het waard zijn om aandacht te krijgen (zonder dat ze daar iets voor hoeven te doen, betalen enz) en om gewoon een avond verwend te worden.

maandag 22 december 2008

tickets

Nou, vandaag is het dan helemaal officieel geworden.. de tickets zijn geboekt en betaald..

2 februari 2009 zullen Timon en ik vertrekken vanuit Brussel, naar Frankfurt, naar Sao Paulo, naar Belo Horizonte.....
Je zou zeggen een beetje omslachtig, nou dat klopt, maar goed om een of andere vage reden is dit de goedkoopste manier die we hebben kunnen vinden!!!

1 mei zullen we weer aankomen in brussel, maar goed daar zullen we het nog maar niet over hebben...

Eerst nu alle rest voorbereidingen treffen, alle vakken op school afronden en dan... GAAN!!!

spannend.. maar heel erg benieuwd wat er gaat komen :) ik zie er naar uit!

op www.marlaisa.waarbenjij.nu zal ik de wat algemenere belevenissen wat we doen, mee maken enz. proberen te schrijven.
Deze blog zal ik de wat persoonlijkere dingen blijven schrijven.

zondag 14 december 2008

over snoeien gesproken

vorige week heb ik een stukje op mijn blog geschreven http://marlaisa.blogspot.com/2008/11/seizoenen-van-groei.html. dit ging over het snoeien en het vrucht dragen...

vanochtend in de parousia kwam Rocco Rausch spreken en ik vond het erg bijzonder. Op de dag dat ik besloot om alles open te gooien kwam Rocco ook spreken. Hij sprak toen over Jacob en dat en waarom God hem de naam Israel gaf. Van Jacob (wat bedrieger betekent, hij die de hiel vasthoud, was toen ook wat uitgelegd werd) werd zijn naam veranderd in Israel (wat hij strijd met God of God strijd betekent). Aangezien ik me nogal herkende in het bedrieger verhaal, betekende dat ook dat er voor mij een oplossing was.....
Dit heeft mij toen erg geraakt en heeft een heel proces in gang gezet. Nu.. een half jaar later spreekt hij over de wijnstok en het proces van het groeien van de vruchten en de takken.
Het proces van het afgelopen half jaar heeft zoals eerder geschreven er echt zo uitgezien.

Maar vandaag werd dat stukje weer bevestigd, want ik herkende echt wat hij vertelde. Het toffe is dat er vandaag weer een stukje verdieping in kwam. Het ging niet alleen om het snoeien en de goede vruchten die er aan de wijnstok kwamen, maar nee het ging ook om de zorgzame, tedere en bijzondere aandacht die de wijnlandheer geeft aan zijn wijnstok. zonder deze zorgzaamheid gaan de takken woekeren en kunnen ze niet echt de vruchten gaan produceren die waar ze voor bestemd zijn..

lieve Papa, bedankt dat U me met zorg en tederheid aan het verzorgen bent, dat U me snoeit en de goede kant op leid... Dat U mij klaar maakt om de vruchten te gaan dragen zoals U mij bestemd heeft!!

donderdag 11 december 2008

BRAZIL!!!


vandaag hebben we dan officieel toestemming gekregen van uit jeugd met een opdracht Brazilie om te komen. Na een ontzettende stapel met formulieren die twee mensen voor mij in moesten vullen en daarnaast nog een ontzettende stapel met formulieren die we zelf in moesten vullen... hebben we dit opgestuurd, waarna ze in Brazilie zijn gaan bidden en we toestemming hebben gekregen.. ongelooflijk trouwens hoeveel ze van je willen weten en wat precies.. maar goed....

we heben toestemming..

Het is wel heel bijzonder om te merken dat ik samen met Timon (mijn afstudeermaatje) ook echt God bij deze keuze mocht betrekken en dat we aan alle kanten merken dat we echt naar deze plek moeten...Ik ben benieuwd hoe God ons daar wil gebruiken en wat Hij ons daar gaat leren....
drie maanden lang zullen we vertoeven in belo horizonte.. in de sloppenwijk pedreira....


Later vast meer nieuws hierover....

nu maar zo snel mogelijk een ticket boeken!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

dinsdag 2 december 2008

licht in de duisternis

Onophoudelijk heb ik geprobeerd dingen verborgen te houden
Met voorzichtigheid mijn schaamte, pijn, trots, leugens op verschillende plekken van mijn hart gestopt
Met grote zorgvuldigheid heb ik ze eigenlijk voor anderen, mezelf en voor God verstopt
Zodra ik over deze dingen na ga denken, merk ik dat het zaken zijn die mij erg benauwen.

Deze zaken hebben zich genesteld in donkere hoeken
Waar ze langzaam uit het zicht verdwijnen, na lange tijd zelfs helemaal niet zichtbaar meer
Maar ze zijn er nog wel en veroorzaken pijn, boosheid en verdriet keer op keer
En het heeft invloed als waren het vloeken

Het veroorzaakt nogal wat dingen die niet oke zijn
Gevoelens van minderwaardigheid, gedachten van haat
Maar met God als liefdevolle Vader is het nog niet te laat
Als kind van Hem hoef ik niet te leven vol met oude pijn

Hij wil Zijn licht over die donkere plaatsten laten schijnen
En herstellen dat wat beschadigd is tijdens het leven
Het is alleen wel de bedoeling dat wij God hierin wel toestemming geven
De duisternis zal dan steeds meer wijken en verdwijnen

Het begint met het heel eenvoudig tegen God te vertellen
De enige stap ik daarna zelf heb moeten maken
Is dat ik de zaken niet uit alle macht moet blijven bewaken
Hij heeft alles al overwonnen en zal deze plekken verder gaan op een tedere manier gaan herstellen

Daarop mag ik dan ook echt vertrouwen
En vervolgens gaan we weer samen verder aan de toekomst bouwen

donderdag 27 november 2008

seizoenen van groei

gisteren las ik een stukje uit het boek mijn geliefde kind.. Het omschreef zo duidelijk het proces waar ik (en velen met mij denk ik) door heen ga...Het is geschreven vanuit een stukje Vaderliefde van God naar ons...het staat mij vaak een beetje tegen als mensen maar invullen hoe God naar ons kijkt en wat Hij denkt (zonder dat echt bijbels te verantwoorden ofzo :D) maar ik heb GEMERKT dat God echt op deze manier naar mijn proces kijkt alleen kan ik de woorden er niet aan geven.. vandaar dat ik toch dit stukje hier graag neer wil zetten...

"je hebt jezelf dikwijls veroordeeld, omdat je niet constant leefde in de volle stroom van mijn openbaring. Ik heb je worsteling gezien. Ik heb geprobeerd je te troosten, maar je vond het moeilijk mijn woorden van waarheid te ontvangen.

Als je eenmaal het allerbeste geproefd hebt, neem je met niets minder genoegen, nietwaar? Maar ik geef je deze belofte kind. Je zult soortgelijke tijden ervaren. In je leven zul je tijden van uitzonderlijke zegening ervaren. Wees niet teleurgesteld, dat je niet in staat bent voortdurend op de top van de berg te leven

Mijn geliefde kind, vind je het moeilijk om te onvangen? Je begrijpt toch wel dat ik je de hele tijd gebruik, en niet alleen maar als je uitzonderlijke zegening ervaart. De andere momenten bemoedigen je om mij te zoeken en te bidden voor opwekking. Je zou graag een hemel op aarde willen hebben, is het niet?

Weet je nog wat Jezus zei? Elke tak die vrucht draagt, zal gesnoeid moeten worden om nog veel meer vrucht te dragen. Jij kent die glorieuze momenten met veel vrucht, gevolgd door een tijd van snoeien, waarin ik de zelfzuchtige dingen als trots, verkeerde motivaties en ongehoorzaamheid aanpak. Daarna volgen periodes van groei, die leiden tot seizoenen van verdere vruchtbaarheid en zegen. Het is een voortdurende cyclus.

Het feit dat ik jou door seizoenen leid van snoeien, is het bewijs dat ik van je houd en dat je al vrucht draagt. Toch heb ik je horen klagen: Oh Heer ik draag niet meer zoveel vrucht als vroeger. Maar natuurlij is dat zo, mijn geliefd dwaas kind. Hoe zou jij vrucht kunnen dragen in het snoeiseizoen?

je moet buigen voor Mijn wijsheid, niet war? Weet je nog, dat Jezus heel wat volbracht heeft in drie jaar. Sta Mij toe jou te snoeien op een wijze zoals alleen ik die het beste ken. Dan zal meer van mijn glorie door jouw leven heen stralen. Dan zul je meer vrucht dragen dan in het verleden. Ik heb goede werken voorbereid, waarin jij mag wandelen."

dinsdag 25 november 2008

afscheid

Afscheid nemen is nooit mijn sterkste kant geweest en ook vandaag kwam ik daar weer achter. Dit is de laatste week dat 'onze' (ja zo voelt het een beetje) buitenlandse studenten hier zijn.

Afgelopen weekend is Simon bij mij in nieuwerbrug geweest en het was bijzonder. Sowieso leuk om een 'vriend' uit Zambia zo voor het eerst kennis te laten maken met bijvoorbeeld sneeuw. Geweldig om te zien hoe hij genoot van de dingen die hij voor het eerst zag terwijl die voor ons heel normaal zijn. Dan ga je weer eens nadenken over wat we eigenlijk allemaal om ons heen hebben. Neem nou sneeuw... wij vinden het koud en glad maar wel leuk om mee te gooien, maar Simon... Hij zag dat sneeuw uit hele kleine stukjes bestond, dat het glinsterde, dat je er kleuren in kon zien als de zon er op scheen, dat het smolt in je handen... alles aan sneeuw was nieuw.. en ja, hij vond het ook te koud en spannend om op te lopen om dat het koud was en ja ook hij ontdekte al snel de appel waarde die sneeuw oproept namelijk het gooien ermee.. maar hij genoot er van.. Zo vol bewondering naar een beetje sneeuw in je handen kijken.... met andere ogen..tof..

afgelopen drie maanden heb ik veel geleerd van deze 'vrienden'. Grote cultuurverschillen, kleine cultuurverschillen, leuke cultuurverschillen en cultuurverschillen die lastig zijn om mee om te gaan :)... maar ook zoveel dingen hetzelfde... Uit zes verschillende landen, zes verschillende talen, zes andere culturen.. en toch samen ook op elkaar lijken..

Ik heb geleerd om op een andere manier naar dingen te kijken, ze hebben vragen gesteld over veel dingen die voor ons normaal zijn... tof om daar zo drie maanden van te 'proeven'.

nu nog een paar dagen te gaan... aan de ene kant wel een stuk ontspanning, geen engelse lessen meer, geen discussies meer over de botheid van de nederlanders, niet meer samenwerken met mensen die op een andere manier werken en wat heel lastig is om 'samen' te komen dan...
aan de andere kant.. ik zal hen missen.. ik zal hun frisse kijk op dingen missen, ik zal de lol missen, ik zal hen als persoontjes missen....

pfff het afscheid komt eraan.... nog twee daagjes genieten.....

dinsdag 11 november 2008

Nehemia

Naar aanleiding van een preek twee weken geleden heb ik de afgelopen twee weken het bijbelboek Nehemia eens doorgenomen. Terwijl ik dat deed betrapte ik mezelf erop dat ik dit boek echt nog nooit gelezen heb. Het is een heel bijzonder bijbelboek vind ik. Er staan een hoop verschillende thema’s in en het heeft me dan ook aan het denken gezet.

Een aantal thema’s die mij aanspraken waren:
- Op een gegeven moment is hij in de rouw en huilt hij om het feit dat de muren en de poorten van de stad kapot zijn en het volk mikpunt is van spot daarom. Op dat moment bid hij tot God en meteen vraagt hij om mogelijkheden wat hij er zelf aan zou kunnen gaan doen.
- Op het moment dat de koning vraagt wat zijn wens is (er dus openheid is voor mogelijkheden) bid hij tot God… (afhankelijkheid van God bij “belangrijke” beslissingen)
- Als hij uitgelachen word en de spot met hem gedreven wordt geeft hij als antwoord: Het is God die ons doet slagen. (volledig vertrouwen op God en Zijn plannen, ook al wordt de spot met hem gedreven)
- Nehemia 4 gaat over dat Sanballat en Tobia Jeruzalem aan willen vallen en verwarring stichten. Nehemia zorgt voor een goede verdediging en bracht alles bij God. Sanballat en Tobia lieten het even rusten toen ze merkten dat God aan de kant van de Joden stond. Dus de joden konden verder. Maar ze gaven de verdediging niet op (waren dus alert) maar gingen wel door met de bouw!!!!

Zo staan er nog wel een aantal thema’s in die mij erg aanspraken. Vooral hoofdstuk 9 heeft mij erg aan het dneken gezet. In dit hoofdstuk is een opsomming van alles wat God voor het volk gedaan heeft en daarin staan zo veel eigenschappen van God verwerkt.
Ik zou het graag hier allemaal opschrijven, maar ja, je kan het ook gewoon lezen natuurlijk. Maar goed, hier een kleine selectie:
- U heeft alles gemaakt
- U heeft Uw woord gehouden
- U bent rechtvaardig
- U antwoordde op hulpgeroep met wonderen en tekenen
- U leidde hen
- U sprak met hen
- U bent een God van vergeving, U bent genadig, liefdevol, geduldig en zeer trouw.
- U waarschuwde ze
- U had vele jaren geduld
- U bent een grote, ontzagwekkende God

Enzenzenz.. zo staan er nog veel meer kenmerken in van God.. Wel echt tof om te lezen.
Hoe vaak staan we zelf stil bij wie God eigenlijk is, wat Hij al voor ons gedaan heeft en hoe vaak Hij zich al bewezen heeft. Best iets om bij stil te staan merk ik.

zondag 9 november 2008

jezelf zijn

wat is het toch een heerlijkheid om steeds meer momenten te beseffen dat ik steeds meer mezelf kan zijn... :D Ik geniet ervan... en het mooiste is nog... dat God er ook echt van geniet!!!

Ik heb afgelopen periode gewoon best wel een pittige periode gehad en gemerkt dat God gewoon echt eerst af wilde breken voordat Hij weer op ging bouwen.. En dat is echt heel lastig geweest..
en dat vond ik vaak echt niet tof.. ik was het zat, was gewoon op van het altijd maar vechten enzenz.. Op een gegeven moment zat ik er gewoon helemaal doorheen. En werd er moedeloos van.. De vraag of ik er ooit wel doorheen zou komen kwam steeds vaker bij me naar boven.
Maar nu merk ik dat de Here God langzaam steentjes aan het opbouwen is.. Het geeft me hoop dat er inderdaad meer momenten gaan komen dat ik gewoon gelukkig kan zijn.
Het stimuleert me om verder te gaan. Het laat me zien dat God inderdaad stukken aan het afbreken is, maar het daarna ook weer opbouwd.. (maar nu met Zijn stenen en Zijn metselwerk i.p.v. mijn eigen gebouwde muurtjes)

nou ja eigenlijk kort gezegd.. Soms snap ik de weg niet helemaal zoals die loopt, maar het is tof dat ik tegelijk merk dat God het wel weet en dat Hij weet wat het beste is. Het klinkt lekker cliche (en christelijk verantwoord ofz0) maar zo is het echt..

en dat is tof!!
Afgelopen weken weer een aantal keren helemaal in scheur gelegen, echt de slappe lach gehad.. en dat was lang geleden.... HEEEEEEEEEEEEERLIJK!!!

vrijdag 31 oktober 2008

Ik geef inzicht en wijs de weg die je moet gaan. Ik geef raad, op jou rust mijn oog.

Ik heb nog steeds niet de mooie woorden om het te omschrijven maar goed dat ik natuurlijk ook niet het belangrijkste. Ik moet gewoon even schrijven hoe erg ik onder de indruk ben van wat er allemaal gebeurd.
Natuurlijk gaan er bepaalde dingen nog helemaal niet zo lekker en ben ik verre van volmaakt. Maar hoe erg genieten is het dan als ik merk dat God ondanks mijn onvolmaaktheid toch zo gek op me is en me echt wil gebruiken. Ik merk dat ik de vrijheid krijg om er van te genieten, maar dat het me ook echt raakt.

Van de week had ik een meeting en daar kregen we de opdracht om een tekst op te schrijven die voor jou belangrijk is om wat voor reden dan ook en die je eventueel zou kunnen gebruiken om mensen over God te vertellen.
Ik vond dit best een lastige vraag. Aan de ene kant zijn er natuurlijk genoeg teksten te noemen, aan de andere kant ook de twijfels wat is nou een ‘goede’ tekst.
Ik kwam uit op de tekst die ik kreeg toen ik gedoopt ben 7 jaar geleden. Deze tekst is heel vaak teruggekomen op verschillende momenten, in verschillende omstandigheden. En elke keer had deze tekst een andere ‘invalshoek’ en ‘waarde’ voor mij. Het was al een tijd geleden dat ik deze tekst had gelezen, maar nu kwam deze weer naar voren:

Psalm 32: 8
Ik geef inzicht en wijs de weg die je moet gaan. Ik geef raad, op jou rust mijn oog.


Apart.. elk gedeelte van de tekst heeft me wel een keer aangesproken, bemoedigd of iets dergelijks. Maar het laatste gedeelte “op jou rust mijn oog” maakte me vaak onzeker. Met mijn verstand wist ik dat Hij liefdevol naar me keek ofzo, maar altijd zat de gedachte erbij: ja maar dan ziet Hij dus ook al mijn fouten, dingen waarmee ik steeds de mist in ga. Mijn houding, mijn gedachtes ook wanneer ik in de kerk zat waar ik bijna altijd bezig was met hoe ik me moest gedragen zodat anderen ‘goed’ over me zouden denken in plaats van Hem oprecht groot te maken.
Ik schreef deze tekst van de week op en opeens besefte ik: juist dit gedeelte van de tekst sprak me aan… Het was voor mij zo helder..Hij kijkt niet met een kritisch oog naar me. Maar Hij ziet mij en Hij ziet ook mijn worsteling en Hij ziet ook de oprechtheid die er wel is (ook al zit ik hierbij mezelf wel eens in de weg). Natuurlijk stuurt Hij me weleens bij (maar goed ook) maar Hij doet het met liefde en niet verwijtend.. Het is iets teders....
Op het moment dat ik dit met degene naast me moest bespreken (ja ook dat nog K) raakte me het.. Kan niet onder woorden brengen wat er op dat moment gebeurde, maar het was nogmaals een bevestiging van Hem naar mij… tof!!

En ja, Hij bevestigd dingen over hoe Hij naar mij kijkt, maar Hij laat me ook steeds vaker zien wat ik voor Hem kan doen en hoe ik Hem groot kan maken.. Ik zie er naar uit wat komen gaat!!!

zondag 26 oktober 2008

proces

Soms kun je gewoon niet zo goed woorden vinden voor alles wat er gebeurd… Dat is de laatste weken een beetje het geval..Er gebeuren zoveel dingen, super mooie dingen, lastige dingen, dingen waar ik tegenop zie, maar ook gewoon dingen waar ik intens van kan genieten…. Lastig om er woorden aan te geven.. het wisselt elkaar zo snel af en soms kan ik het zelf niet echt bijhouden, maar een ding geeft me rust… Ik merk zo dat de Here God met me bezig is.. en dat is bijzonder.

Soms is het heel erg lastig en moet ik over drempels heen, maar ik merk dat ik groei, dat ik verander… En het gaat op een hele andere manier dan ik gedacht had, maar het gebeurd..
Soms gaat het me veel te langzaam, op andere momenten heb ik het gevoel dat ik het niet bij kan houden.
Soms lijkt het of ik op wolken zweef, andere momenten vraag ik me af of het nog lastiger kan worden.
Soms kan ik geen genoeg krijgen van het groeien, veranderen, soms verlang ik naar het moment dat het eindelijk klaar zou zijn.
Soms voelt het alsof ik alleen aan het worstelen ben, maar steeds vaker merk ik dat ik het niet alleen hoef te doen.
Soms kost het me heel veel moeite om tijd te nemen voor God, steeds vaker kan ik haast niet stoppen met de intense tijd die ik met God heb.
Soms twijfel ik of God me wel kan gebruiken, steeds vaker merk ik dat Hij me al gebruikt.

Ik krijg het niet zo goed op papier, maar het helpt om het te structureren op deze manier..
Soms is het gewoon kei en kei lastig en zie ik verschrikkelijk op tegen stappen die ik moet zetten, maar steeds vaker merk ik dat het oke is!!

God is met me aan het werk en dat is echt genieten, maar Hij heeft nooit gezegd dat het gemakkelijk zou zijn!!!!

zondag 12 oktober 2008

genieten

zomaar eens een berichtje.. geen mooie woorden, geen schitterende bijbelteksten, maar wel iets wat ik graag wil delen...

Vanavond hadden we 15+ jeugdgroep.. Wel even wennen.. een hele nieuwe groep, waar staat iedereen, wat verwacht iedereen en hoe kunnen we zo dicht mogelijk bij elkaar komen..
Het was tof, veel openheid in de gespreksgroepjes (de studie ging een beetje moeizaam, maar gelukkig werd er in de gespreksgroepjes lekker over doorgepraat)..

maar wat zo bijzonder was vanavond.... Ik heb vanavond echt zo duidelijk gemerkt dat de Here God ook echt zo kan genieten van ons, als we gewoon samen zingen (ook al zit er wel eens een valse noot tussen), als we samen lol hebben, als we samen over Hem praten en als Hij gewoon echt groot gemaakt word door de ervaringen en ideeen die in dit geval jongeren hebben..

we kunnen zelf zo proberen om het allemaal goed te doen en nou ja.. te presteren ofzo, maar vanavond was voor mij zo duidelijk.. "Ja maar lieve kinderen, Ik geniet van jullie als jullie gewoon met elkaar bezig zijn zoals jullie allemaal zijn!!! "

Ik geloof echt dat God vanavond genoten heeft!!!!!!!

maandag 15 september 2008

psalm 91


The Lord Is My Fortress
1 Live under the protection
of God Most High
and stay in the shadow
of God All-Powerful.
2 Then you will say to the Lord,
“You are my fortress,
my place of safety;
you are my God,
and I trust you.”


3 The Lord will keep you safe
from secret traps
and deadly diseases.
4 He will spread his wings
over you
and keep you secure.
His faithfulness is like
a shield or a city wall.

5 You won't need to worry
about dangers at night
or arrows during the day.
6 And you won't fear diseases
that strike in the dark
or sudden disaster at noon.


7 You will not be harmed,
though thousands fall
all around you.
8 And with your own eyes
you will see
the punishment
of the wicked.
9 The Lord Most High
is your fortress.
Run to him for safety,
10 and no terrible disasters
will strike you
or your home.


11 God will command his angels
to protect you
wherever you go.
12 They will carry you
in their arms,
and you won't hurt your feet
on the stones.
13 You will overpower
the strongest lions
and the most deadly snakes.


14 The Lord says,
“If you love me
and truly know who I am,
I will rescue you
and keep you safe.
15 When you are in trouble,
call out to me.
I will answer and be there
to protect and honor you.
16 You will live a long life
and see my saving power.”

dinsdag 9 september 2008

een vriendinnetje van mij stuurde me deze songtekst..die had ze vanochtend op de radio gehoord...

hoe apart, He is my refuge :D:D:D daar mag ik echt op vertrouwen


You are my refuge

I have found a place
I can call my own
Here in Your embrace
Where Your mercy overflows
It’s here that all my doubts and fears just melt away
I lay my burdens down and I look upon Your face

You are my refuge
You are my sanctuary
When I feel afraid
You’re my hiding place
You are my refuge
And when the storm is raging
Underneath Your wings
I rejoice and sing
You are my refuge

I have found a place
I can call my own
Here in Your embrace
Where Your mercy overflows
It’s here that all my doubts and fears just melt away
I lay my burdens down and I look upon Your face

He who dwells
in the secret place
of the most High God
shall abide
underneath the shadow
the shadow of Your wings

You are my refuge
You are my sanctuary
When I feel afraid
Lord, You’re my hiding place
You are my refuge
And when the storm is raging
Oh, Underneath Your wings
I rejoice and sing/You are my refuge

You are my refuge
Under the shadow of your embrace
Under your shadow I find my strength
you are my refuge
the one who lifts my heart
You are my strength Lord
I will run to you

maandag 8 september 2008

romeinen 5:

Leven in vrede met God

1 Wij zijn dus als rechtvaardigen aangenomen op grond van ons geloof en leven in vrede met God, door onze Heer Jezus Christus. 2 Dankzij hem hebben we door het geloof toegang gekregen tot Gods genade, die ons fundament is, en in de hoop te mogen delen in zijn luister prijzen we ons gelukkig. 3 En dat niet alleen, we prijzen ons zelfs gelukkig onder alle ellende, omdat we weten dat ellende tot volharding leidt, 4 volharding tot betrouwbaarheid, en betrouwbaarheid tot hoop. 5 Deze hoop zal niet worden beschaamd, omdat Gods liefde in ons hart is uitgegoten door de heilige Geest, die ons gegeven is.

zaterdag 6 september 2008

refuge



ik weet niet zo goed hoe ik het moet uitleggen maar gisterenavond was ik aan het bidden en er kwam de hele tijd één woord in mijn hoofd: refuge.. ik wist niet goed wat het betekende maar het bleef maar terugkomen, toen ik thuiskwam heb ik het meteen opgezocht op internet en de woorden hierboven stonden daar.. het heeft me geraakt en bemoedigd....

zondag 31 augustus 2008

(By David.)
A Prayer for Guidance and Help
psalms 25:

1 I offer you my heart, Lord God,
2 and I trust you.
Don't make me ashamed
or let enemies defeat me.
3 Don't disappoint any
of your worshipers,
but disappoint all
deceitful liars.
4 Show me your paths
and teach me to follow;
5 guide me by your truth
and instruct me.
You keep me safe,
and I always trust you.


6 Please, Lord, remember,
you have always
been patient and kind.
7 Forget each wrong I did
when I was young.
Show how truly kind you are
and remember me.
8 You are honest and merciful,
and you teach sinners
how to follow your path.


9 You lead humble people
to do what is right
and to stay on your path.
10 In everything you do,
you are kind and faithful
to everyone who keeps
our agreement with you.


11 Be true to your name, Lord,
by forgiving each one
of my terrible sins.
12 You will show the right path
to all who worship you.
13 They will have plenty,
and then their children
will receive the land.


14 Our Lord, you are the friend
of your worshipers,
and you make an agreement
with all of us.
15 I always look to you,
because you rescue me
from every trap.
16 I am lonely and troubled.
Show that you care
and have pity on me.
17 My awful worries keep growing.
Rescue me from sadness.
18 See my troubles and misery
and forgive my sins.


19 Look at all my enemies!
See how much they hate me.
20 I come to you for shelter.
Protect me, keep me safe,
and don't disappoint me.
21 I obey you with all my heart,
and I trust you, knowing
that you will save me.


22 Our God, please save Israel
from all of its troubles.

vrijdag 22 augustus 2008

tof!!


afgelopen maandag is mijn beste vriendinnetje fiekje, fieker getrouwd!!!

Echt super leuk om te zien hoe gek die twee op elkaar zijn en hoeveel uitstraling die twee hebben!! op HUN dag hebben ze ook zo duidelijk laten zien dat ze die dag aan God opdroegen en hebben ze echt getuigd van Hem.. Hoe trouw Hij is, hoe Hij in hun leven echt mee is gegaan en het geleid heeft..kippenvel serieus..
en ja.. ik heb zelfs een traantje weggepinkt!!!

het was echt een feest om het van zo dichtbij mee te maken.


en nee.. op de foto is het niet fiekje met haar vriendje, maar hun super coole konijntje.. lodewijk :D:D:D...

zaterdag 9 augustus 2008

terschelling




even een klein weekje naar terschelling geweest... wat een heerlijkheid om weer even daar tot rust te komen en in een STIL bos even te genieten.. het enige geluid: een vogeltje op de achtergrond.. en verder alleen met de schitterende omgeving.....

donderdag 10 juli 2008

cardboard testimonies... indrukwekkend





wat zou ik eigenlijk opschrijven????? en jij???

woensdag 9 juli 2008

dinsdag 1 juli 2008

de waarde van een puzzelstukje....


Hoeveel waarde heeft één puzzelstukje binnen een puzzel? Zijn er twee puzzelstukjes binnen een puzzel precies hetzelfde van vorm en van kleur? Is er een puzzelstukje belangrijker dan een ander stukje? of juist minder belangrijk? wat gebeurd er met het eindplaatje als er een stukje mist???

dit beeld heeft mij ontzettend aangesproken afgelopen weekend. als je kijkt naar de gemeente van Christus en de christenen als puzzelstukjes. elke christen heeft evenveel waarde, elke christen is uniek, elke christen heeft zijn eigen kleur en vorm (zijn persoonlijke verhaal, persoonlijke gaven en talenten), er is geen een christen belangrijker dan een ander of juist minder belangrijk, alle stukjes samen vormen een geheel en laten samen een plaatje zien. Een plaatje van de Here Jezus en wat gebeurd er als er een stukje mist.....?? Dan is het plaatje niet compleet.

Afgelopen weekend op gemeenteweekend geweest.. Super goede tijd gehad. Het ging over gaven en voor mij kwam er ook elke keer in terug dat je mag zijn zoals je bent en dat je net zoveel waard bent als de rest. Dit beeld maakte het voor mij zo duidelijk. Iedereen heeft zijn plekje in het grote plaatje, dat is fijn te weten, dat je zo waardevol bent dat als je mist dat het plaatje niet compleet is. Het is tof. Maar.. het heeft ook consequenties. Het betekent ook dat je er moet zijn, dat je op je plekje moet zijn. Met jou gaves, talenten, jou vorm, jou kleur.... ontdek je gaven en ga op die plek in de gemeente zitten waar God je wil hebben...
Het heeft me enorm geraakt...

maandag 23 juni 2008

woensdag 18 juni 2008

CIJFER

Het is al weer ernstig lang geleden dat ik iets geschreven heb op mijn blog. Maar gisteren heb ik mijn stageperiode officieel afgesloten en heb ik een beoordeling gehad: een 8 was de uitkomst!!!!!!! Echt helemaal leuk, motiverend en stiekem ben ik er ook wel een beetje trots op... nu nog 2 daagjes naar school, 2 verslagen en dan........ lekker vakantie!!!!!

(gelukkig mag ik blijven als invalkracht anders zou ik die gasten mooi missen allemaal!!!!)

kortom: er komt een iets rustigere periode aan (mischien ook wat meer tijd en rust om hier wat neer te schrijven af en toe) en ik heb deze periode prima af kunnen sluiten!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! genieten dus

vrijdag 25 april 2008

voice of truth, casting crowns





yes, i will listen and believe the voice of truth...
dank u Vader, voor wie U voor mij wilt zijn...

vrijdag 11 april 2008

stage...




ow als dit toch eens zo zou werken!!! Afgelopen week heb ik veel nagedacht over mijn stage en die gasten daar... Als we het hele probleem toch eens in een keer op konden lossen door iedereen een dak boven hun hoofd te geven.. maar helaas, zelfs als dat voor elkaar zou komen zou het probleem niet opgelost zijn... Er zijn nog zoveel meer problemen bij deze mensen behalve het leven op straat. DAn baal ik wel eens dat ik zo weinig voor ze kan betekenen.. maar 1 ding kan ik zeker voor ze doen, dat is ze laten zien dat ze er mogen zijn zoals ze zijn en voor ze bidden... Ze onder extra onder de aandacht van die GROTE GOD brengen... dan kan ik dus eigenlijk dat voor ze doen wat het allerbeste is!!

maandag 17 maart 2008

bidden



Ik kan de laatste tijd zo intens genieten van bepaalde dingen... Heerlijk. Nu ook weer, na een aantal weken "stilte" heb ik weer volop contact met Seba (de roemeen). Heerlijk om gewoon weeer van alles te kunnen bespreken en elkaar te bemoedigen. Wel tof om te merken dat ook al ben je ver bij elkaar vandaan, dat je elkaar begrijpt en dat je relatie en geloof in en met God echt samenbind.

Bijzonder dat er in Roemenie gebeden word voor de gebedswinkel, de actie in Belgie, een vriendin van mij op Bonaire, de kringavonden enzovoort. Dan ben je dus toch vrij ver bij elkaar vandaan, maar je kan wel elkaars omgeving voor Gods troon brengen. Seba en ik bespreken de bovengenoemde dingen samen en vervolgens verteld Seba de grote lijnen weer bij een groepje vrienden die regelmatig bij elkaar komen om te bidden en bijbel te lezen, en die bidden dan met elkaar voor deze dingen!!! Gaaf toch?!
Als we kringavond hebben bid Seba ervoor. Als we naar belgie gaan is er gewoon een groepje roemenen die voor ons bid. De gebedswinkel vinden ze erg bijzonder en daar bidden ze 'elke' week samen voor!!! Tof he?! Zo praktisch lichaam van Christus zijn samen!! Ik kan er echt van genieten en dat is fijn, maar het mooiste is dat God hier ook van geniet denk ik!!!!

woensdag 12 maart 2008

overweldigend

overweldigd.. pff wat een woord maar in dit geval wel heel bruikbaar. het klinkt mij zo verschrikkelijk christelijk cliche in de oren. Zat even te kijken in het woordenboek wat betekent het nou precies. Daar staat "in overstelpende mate, te machtig worden" En ja er zijn van die momenten dat je overweldigd word door bepaalde gedachten, gebeurtenissen of een bepaald besef. Vanavond tijdens het bidden na de bijbelstudie werd ik overweldigd door het besef dat God op dat moment bij ons was, heel dichtbij. Het raakte me echt diep. Op het moment zelf kon ik er niet veel mee, kon het niet onder woorden brengen of wat dan ook, kon God er alleen maar voor danken met simpele woorden. Maar er gebeurde wat van binnen!! Geweldig.
De laatste tijd zijn er vaker momenten dat God me echt laat zien dat Hij nu echt altijd bij me is, maar ook dat Hij altijd bij me geweest is. Op de momenten dat ik het gevoel had dat ik helemaal alleen was met mijn verdriet, boosheid enz.. was Hij erbij en niet alleen erbij aanwezig, maar er ook echt bij betrokken... Hij voelde met me mee enz. Hij heeft me nooit alleen gelaten, maar ik heb Hem op sommige momenten niet toe gelaten. En toch was Hij erbij, en beleefde Hij het met mij samen... In theorie wist ik dat allemaal wel, maar het begint van mijn hoofd naar mijn hart te zakken. En jah... vanavond ben ik overweldigd door dit besef, het maakt me stil en ik kan er alleen maar dankbaar van worden..... Dankbaar dat Hij dit aan mij duidelijk wil maken..

maandag 3 maart 2008


Opening Gebedswinkel Woerden from eeuwigheid on Vimeo.

gebedswinkel

hier is een filmpje van de opening van de gebedswinkel afgelopen zaterdag... het was geweldig om te doen met elkaar vond ik... Heb heel hard gelachen, maar wat ik ook wel bijzonder vond was elke keer als we vijf minuten lang stilstonden dat ik dan kon bidden voor de mensen die er omheen stonden te kijken. Geweldig dat die mensen het verder in principe niet weten, maar op het moment dat ze bij ons stonden te kijken, kon ik met God over ze praten.. ik weet niet, het heeft me geraakt....

ik krijg het filmpje hier nog niet opgezet, maar dat komt...

ben benieuwd wat er gaat gebeuren in dat pand!!!!

woensdag 20 februari 2008

opa

Vandaag kreeg ik het 'dank' kaartje van familie voor de mensen die aandacht hebben gegeven bij het overlijden van opa....
Wel tof want er was een gedicht van opa toegevoegd, die hij waarschijnlijk ongeveer 20 jaar geleden heeft geschreven... Daarin word echt weer bevestigd dat hij het goed heeft en dat hij er naar uit zag... Hij is aan het genieten... (hij heeft er alsnog 20 jaar op moeten wachten, maar nu is hij daar!!)

Verlangen:

O Heer, dat verlangen
om bij U te zijn
Van U te ontvangen
een kleed, wit en rein.

Bevrijd van de zonden.
Verlost van de schuld.
Voor eeuwig ontbonden
van 1 wens vervuld:

Uw naam Heer, te loven
en danken, in 't koor.
Met d' engelen hierboven.
De hemelen door!

De kroon te ontvangen
Voor U leg 'k haar neer
O wonder verlangen...
Vervul het o Heer!

maandag 18 februari 2008

heerlijk aan het strand

afgelopen zaterdag was ik met een stel vrienden van de kring op het strand, wat een heerlijkheid... Het windje was frisjes, maar het zonnetje in ons gezicht was echt heerlijk!!!

geweldig vind ik het dat als ik op het strand bent, hoe cliche het ook klinkt, ik altijd weer een beetje tot rust komt. Gewoon effe uitwaaien en genieten van alles om je heen... op een of andere manier lijkt het dan net of de andere mensen er even niet zijn, je ziet ze wel lopen, maar echt praten hoor je ze niet. Alleen ons eigen groepje hoorde je. Heerlijk dat je gewoon lekker kan lopen elke keer naast iemand anders en op een of andere manier praat het ook makkelijker. Heerlijk om gewoon eens langs het strand te lopen, tijd samen te besteden, soms je even terug te trekken in je eigen wereldje, maar ook samen gedachten te delen!!

Altijd ben ik onder de indruk van de zee, elke keer weer anders, en.. de zee straalt zoveel kracht uit... daar kan ik echt van genieten.

Toen we aan het lopen waren besefte ik me hoe waardevol het is, mensen om je heen waar je gewoon kan zijn wie je bent en waar je weet dat je bij elkaar hoort. Het voelde vertrouwd.

ook al is Kijkduin niet HET heeeeeeeerlijke strand van Terschelling, ik heb genoten!!!!

woensdag 6 februari 2008

lucas 10: 19

Al een tijdje komt er in de kerk, bij gesprekken, op het jeugdalphaweekend naar voren dat we iets moeten gaan doen.. Wanneer gaan we nou eens doen wat er allemaal in de bijbel staat. Wanneer gaan we nou eens toepassen wat we leren... Ik heb besloten dat ik dat wil, ik wil God niet alleen herinneren aan Zijn BELOFTEN, ik wil niet dat de Here God alleen aan de gebieden van mijn leven mag werken waarvan ik dat wil, ik wil niet alleen maar PRATEN over wat God allemaal kan en door ons heen wil doen enzenz... Nee, ik wil ook in Zijn voetstappen gaan lopen... Ik wil dat gaan doen wat Hij van me vraagt. Ik wil niet blijven hangen in de theorie.. Nee, ik wil Hem volgen...

Zo zat ik met een vriendin te praten en kwam de tekst uit lucas 10: 19 naar voren. Daar staat:
"Bedenk wel, ik heb jullie de macht gegeven om slangen en schorpioenen te vertrappen en om de kracht van de vijand te breken, zodat niets jullie kan schaden..."
Mooie belofte.. JA klopt.. Maar daar moet het niet bij blijven...Het word tijd dat ik wat ga doen wat ik aan kennis heb.... Het is echt mijn verlangen om de dingen toe te gaan passen, in beweging te komen.. Niet op eigen kracht (dan komt er niks van terecht namelijk), maar staand op Zijn beloften!!!!!! En alleen om Hem de eer te geven die Hij verdiend, en Hem groot te maken!!!

vrijdag 1 februari 2008

leren.....

Vanochtend lag ik in mijn bijbel te lezen en las ik deze tekst: Daarom zeg ik jullie: alles waarom jullie bidden en vragen, geloof dat je het al ontvangen hebt, en je zult het krijgen.

Afgelopen zondag op de jeugd hebben we het ook over bidden gehad en ik kwam erachter dat ik hier nog veel in kan leren. Geloven dat je het al ontvangen hebt is lastig blijkt. Als snel is er een stukje twijfel, maar het is een opdracht. Vanochtend nam ik me voor: ik ga het gewoon aan God vragen of Hij mij dat stukje vertrouwen wil geven.
Een half uurtje later ging ik mijn mail kijken en las ik het stukje tekst uit de bijbel wat ik elke dag in mijn mailbox krijg en raad eens weer een tekst over bidden:
Laat u bij het bidden leiden door de Geest, iedere keer dat u bidt; blijf waakzaam en bid voortdurend voor alle heiligen.
Dit was natuurlijk een mooi vervolg en ik bad of God me wilde leren hoe ik moest bidden. (meteen besefte ik dat God het me natuurlijk wel wil leren dus dat dat een beetje nutteloze vraag was) dus ik bedankte Hem dat Hij me ging leren hoe ik mocht bidden!!
OP dat moment kwam er een mailtje binnen van een vriendinnetje van mij dat in Brazilie zit. Daarin stond de tekst uit Lucas 18 waarin de Here Jezus een gelijkenis verteld over de noodzaak om altijd te bidden en niet op te geven…

Als ik me niet vergis.. is de Here God me iets aan het leren…. :D:D

woensdag 30 januari 2008

Vader bij U wil ik zijn

Opa is overleden, best lastig om geconfronteerd te worden met de dood. Kan hier natuurlijk veel over zeggen, maar dat doe ik niet hier.. Maar gisteren was de begrafenis... Het was mooi dat in de hele dienst naar voren kwam dat opa het hier nog best naar zijn zin had, maar dat hij ook echt uitzag om naar het plekje in de hemel te gaan die voor hem klaargemaakt is... Hij had gevraagd of een gedicht in de kerk gelezen kon worden wat dat verlangen zo uitsprak. namelijk deze hieronder.. Opa is in de hemel en op zijn begrafenis was hij een getuige...


Ik ben als een kind Heer, dat niet kan slapen
Bang voor de donkere nacht om mij heen
Bang voor de toekomst, die schijnt zo onzeker
Dan voel ik me Heer, zo dikwijls alleen...
Dan vlucht ik tot U, war de lampen steeds branden
Tot U, met al mijn angst en mijn pijn
En vraagt Ge dan teder: "mijn kind toch, wat wil je?"
dan fluister ik: Vader, bij U wil ik zijn..."

Ik ben als een kind Heer, dat rond loopt te dolen
In een groot bos; de weg niet meer vindt
En steeds maar weer op hetzelfde punt uitkomt
Totdat ik Uw stem hoor: "Hier ben ik mijn kind."
Dan leg ik mijn hand in Uw Vaderhanden
En fluister ik: "Vader bij u wil ik zijn..."
Dan ga ik met U, waar de lampen steeds branden
Dan ben ik vergeten m'n angst en m'n pijn!

Ik ben als een kind Heer, dat niet kan slapen
Om 't grote geschenk dat ik Morgen ontvang
Dat is zo'n wonder, dat 's louter genade
Maar soms Heer, valt het wachten zo lang!
Dan kom ik tot U, waar de lampen steeds branden
Ik kom zo ik ben, want Gij maakt mij rein
Dan fluister ik, als Gij mijn tranen komt drogen:
"Dank U o Vader, dat ik bij U mag zijn..."

dinsdag 27 november 2007

bidden




door omstandigheden moest ik van de week in het engels bidden.... Hele aparte gewaarwording kan ik je vertellen. het was ook nog aan de telefoon dus ja.. apart. Maar wat me zo is opgevallen is. wanneer je in dit geval in het engels bid is er geen een zinnetje standaard. Heb gemerkt dat het goed is om die standaard zinnetjes gewoon eens anders te moeten formuleren. Zo word je je veel bewuster van wat je nou eigenlijk bespreekt. misschien mijn eigen gebed ook maar in het engels voortaan????

woensdag 21 november 2007

wees niet bang...

Angst, bang zijn.. het is iets wat zo vaak voorkomt.
bang om te falen, bang om een keuze te maken, bang voor een onbekende situatie, bang voor wat er komen gaat, bang voor wat andere mensen van je denken.... er zijn zoveel dingen waar iemand bang voor kan zijn. En iedereen herkent wel iets van 'angst' bij zichzelf.
En nu heb ik zoiets moois ontdekt..... in de bijbel staat precies 365 keer iets dat we niet bang moeten zijn. Dat betekent 'een wees niet bang' voor elke dag!!! moooi toch.

toen ik dat hoorde dacht ik: mooi toch, we hoeven gewoon niet bang te zijn. De Here God zegt het. vertrouwen maar dus!!!!!!!

maandag 19 november 2007

wees wie je wilt zijn..

Wees wie je wilt zijn
met al je plussen en je minnen
met al je onrust en je pijn
en met je liefde diep van binnen
met je zorgen, je vertrouwen,
met je vreugde en je leed
met wat zich nog zal ontvouwen
en.. met wat je maar het liefst vergeet
met je warmte, je bezieling,
en met jou spontaniteit
met je pracht gevoel voor humor
met je stijl, je waardigheid,
wees wie je wilt zijn
dan wint jouw licht aan kracht en gloed
dan zul je stralen, vanuit je kern
omdat je dan... jezelf ontmoet!!!

zaterdag 27 oktober 2007

woensdag 10 oktober 2007

genieten

sjonge.. wat heb ik genoten gisterenavond. We hadden bijbelstudie gepland maar er waren maar vrij weinig mensen, maar wat hebben we een goede avond gehad.
We hebben rustig met elkaar zitten kletsen over hoe het met iedereen ging, waar iedereen mee bezig was. We hebben naar de getuigenissen van bart en Elise geluisterd die zondag gedoopt worden.. Super tof om te horen hoe God in hun levens bezig is geweest en nog steeds bezig is!

Ik heb genoten van de bijbelteksten die gedeeld werden, ik heb genoten van het bidden met elkaar en ik heb zelfs genoten van het zingen met elkaar (het was een klein groepje maar we hebben ons best staande gehouden!!)
het was tof, zo ontspannen maar wel zo waardevol.
het heeft me gestimuleerd om weer elke ochtend tijd te maken voor God. Het is zo belangrijk om tijd voor Hem te maken want dan kun je contact met Hem hebben en dat is echt mijn verlangen

zaterdag 29 september 2007

tegenstrijdigheid

hoe apart, gezien het vorige berichtje....... maar..

Gisteren mocht ik de hele dag op een bruil0ft zijn.. En wat een feest was het.. vriendinnetje van mij ging trouwen (21 jaar) met joel (22 jaar). Vol dromen voor de toekomst enz.

het was echt een geweldige dag. De kerkdienst was ook echt heel gaaf, het was zo duidelijk dat het een feestje is om samen te zijn, maar helemaal als je ook de Here God daarbij betrekt..
lastig om te omschrijven maar het was echt heel erg kicke!!!

vrijdag 28 september 2007

apart jah

Zo raar, op mijn stage kwam van de week het nieuws dat 1 van onze gasten zelfmoord heeft gepleegd. Hij had recepten vervalst (en gevonden bij de dokter) en is daarmee naar de apotheek gegaan en heeft een ABSURDE hoeveelheid pillen meegekregen, is naar een huis van een vriend gegaan en heeft daarbinnen op de bank alles ingenomen en is overleden... triest
maar dan komen er vragen naar boven: hoe kan hij zoveel medicijnen krijgen, hoe kon hij recepte bij de huisarts vandaan meenemen die niet voor hem waren, hoe komt het zover dat hij deze keuze gemaakt heeft........

heel apart als je er dan achterkomt dat hij helemaal geen familie heeft die iets gaat regelen voor de begrafenis, zo eenzaam..........

wat zal er door die gast heen gegaan zijn?
Waarom maakt een jongen van 23 een einde aan zijn leven zo bewust.....
wat een wereld, zo dichtbij, maar eigenlijk ook zo ver weg....

dinsdag 18 september 2007

omschrijving van geloof

Ik las dit in een boekje van Hans Bouman: 'voor jou is mijn droom'.
een mooie, heldere omschrijving van geloven vind ik:

geloven. het is een kwestie van richting,
een bepaalde weg die je gaat. zelf had
je hem nooit gevonden. Een weg die jou vond.
Een weg die je werd aangewezen.

Of hij begaanbaar is, of hij goed afloopt?
Je moet het maar vertrouwen.
Pas als je de eerste stap doet, de tweede
stap- pas gaandeweg krijg je zekerheid.

Een vreemde weg. Maar je komt niet
bedrogen uit. degene, die hem je aanwijst,
heeft kennelijk het beste met je voor.
Ach Hij- een God die niets liever wil
dan dat je leeft volgens je diepste bestemming.
Als jij maar mens bent,
prachtig en compleet mens

maandag 10 september 2007

lang geleden...

zo, tijd om weer eens wat te schrijven. Het is al een tijd geleden. Heb sinds roemenie al niks meer geschreven terwijl er eigenlijk zoveel gebeurd is. Maar juist doordat er zoveel gebeurd heb ik niet echt de rust om uitgebreid wat te gaan schrijven.
Roemenie ligt al een aantal weken achter ons dus daar zal ik ook niet echt meer wat over schrijven want dat heb ik over het algemeen al mondeling verteld.
twee weken geleden de speelweek gehad.. Is echt super gegaan. onverwachts soepel moet ik zeggen. Heerlijk als je zo ontspannen zo'n week door kan gaan. Ik heb veel tijd gehad om zelf ook met die kinderen bezig te zijn en het was echt geweldig.
Nu begonnen met mijn stage.. Heb nu anderhalve week gewerkt en ik heb het echt geweldig naa rmijn zin.
Ook nu heb ik niet echt de rust om allerlei dingen op te schirjven maar dat komt wel weer, maar ik dacht even laten zien dat ik hier wel weer actiever in ga worden..

tot laters,

maandag 13 augustus 2007

in hongarije...

ik zit nu in hongarije.. op de terugweg vanaf roemenie. Over een half uurtje gaan we ontbijten en dan rijden we verder naar duisland. Daar overnachten we nog 1 keer en dan op naar huis.
ik zal nog welk eens wat uitgebreider schrijven denk ik over de afgelopen weken maar het is lastig om er allemaal woorden aan te geven. Het zijn echt bijzondere weken geweest, er is zoveel gebeurd et is alleen zo lastig omschrijven. Zoveel gebeurd. Ik denk dat ik wel kan zeggen dat ik echt veranderd ben.... in welk opzicht dan? nou mijn knie is genezen.. lichamelijk dus... maar hiermee heeft de here God mij echt laten zien dat Hij mij ziet en mij wil gebruiken.. klinkt allemaal vaag, maar als iemand dit wil weten kom ik het wel een keer persoonlijk vertellen!!! al met al is het een hele bijzondere tijd geweest en eerlijk gezegd is het een soort rot om weer terug de realitiet in te moeten.. ik zal nog wel het een en ander uitgebreider vertellen, als ik rust heb om te schrijven, geen mensen om me heen enzovoort. maar goed, ik dacht zal effe snel wat erop krabbelen!!! nog twee daagjes autorijden en dan.... hetgene dat ik het meeste gemist heb: mijn eigen bed!!!!!!!!!!!!!!

zondag 29 juli 2007

How could you say no to this man

http://www.brouwer-doetinchem.nl/muziek/song02.htm


Dit nummer (zie, luister de link) heeft mij heel erg geraakt...... het zegt zoveel over hoe er naar ons gekeken word door de Here Jezus....... en vaak kan ik het niet geloven en accepteren, maar het is een waarheid.. Hij houdt van ons en staat echt met open armen klaar.. Hij heeft alles gedaan en wij hoeven alleen maar naar Hem toe te gaan... Lord, I can't say no... The only thing I can say is: 'thank You, Lord' and 'Yes, I belong to You'



Thorns on His head, spear in His side
Yet it was a heartache
that made Him cry
He gave His life so you would understand
Is there any way you could say no to this man

If Christ Himself were standing here
Face full of glory and eyes full of tears
And He held out his arms and His nail-printed hands
Is there any way you could say no to this man

Chorus
How could you look in His tear-stained eyes
Knowing it's you He's thinking of
Could you tell Him you're not ready to give Him your life
Could you say you don't think you need His love

Jesus is here with His arms open wide
You can see Him with your heart
If you'll stop looking with your eyes
He's left it up to you, He's done all that He can
Is there any way you could say no to this man

Chorus

Thorns on His head, your life in His hands
is there any way you could say no to this man
Oh, is there any way you could say no to this man

maandag 23 juli 2007

WAT EEN HEERLIJKHEID.............

afgelopen weekend naar Terschelling geweest, nog nooit zo kort (maar drie daagjes) maar het was echt heeeeeeerlijk.. Je bent vlakbij huis, maar toch heb je het gevoel dat je helemaal effe weg bent. na de spanning, emoties, gesprekken en gebeurtenissen van de afgelopen weken is dat het beste wat je kan doen denk ik. drie dagen: zon, zee, strand, bos, duinen, meertje, terasje, Hessel, taart, spelletjes, gelounched (buiten in de zon in een strandtentje!!), biertje, wijntje, sterrenhemel, vallende sterren, volleyballen......... Heeeeerlijk

gewoon even toegeven aan het feit dat je moe bent, even rust.....

nu nog even een weekje ede, nieuwerbrug enz.... en dan.... richting roemenie.. helemaal weg.
misschien dat ik mezelf zelfs zover krijg dat ik mijn telefoon thuis laat....... Dan ben ik effe helemaal weg.........

zondag 15 juli 2007

............

gek dat je weet dat er iets gaat gebeuren, maar op het moment dat het dan ook gebeurd........ dan nog komt het als een klap....

soms is het zo raar, juist nu gaat er zoveel door mijn hoofd, gebeurd er zoveel, zijn er zoveel dubbele, verschillende gevoelens..... maar geen woorden.. Raar dat je nu eigenlijk niks kan schrijven omdat je niet weet hoe je er woorden aan moet geven. gewoon stil.........

woensdag 4 juli 2007

maandag 2 juli 2007

afscheid nemen bestaat niet, toch??

het is een opmerking die heel vaak geplaatst word, maar soms is er de harde werkelijkheid dat afscheid nemen wel nodig is.
Ik snap ook wel waarom deze opmerking zo vaak geplaatst word, Afscheid nemen doet pijn, is confronterend en lastig. Het is lastig om iemand waar je veel om geeft gedag te zeggen, het doet pijn om andere mensen waar je van houdt die heel verdrietig zijn te zien.
Ook als je weet dat je diegene na een bepaalde tijd weer met open armen kan ontvangen, kan afscheid heel lastg zijn.
Maar hoeveel pijn doet het als je afscheid moet nemen waarvan je weet dat je diegene hier op aarde niet meer terug zult zien, hoe pijnlijk is het als diegene nu nog bij je is en je niet precies weet hoe lang nog.
hoe onwerkelijk is het...
aan de ene kant het besef van het naderende afscheid, aan de andere kant heel duidelijk het besef dat je helemaal nog geen afscheid wilt nemen.
Hoewel het een grote troost is als je weet dat je diegene in de hemel terug zult zien en dat diegene daar gelukkig zal zijn en je 'tot ziens' kan zeggen, toch komt dat onvermijdelijke moment van afscheid nemen soms... en dat doet pijn...

zondag 1 juli 2007

bijzonder....

hoe bijzonder is het dat die grote God ons gemaakt heeft
hoe bijzonder is het dat die grote God ons al kende voordat we bestonden
hoe bijzonder is het dat die grote God zelfs zijn eigen Zoon dood liet gaan voor ons
hoe bijzonder is het dat die grote God in alles met ons meegaat
hoe bijzonder is het dat die grote God ALLES weet waar we mee bezig zijn
hoe bijzonder is het dat die grote God overal mee naar toe gaat met ons
hoe bijzonder is het dat die grote God ons Zijn geliefde kinderen noemt
hoe bijzonder is het dat die grote God zoveel groter is dan wij kunnen beseffen
hoe bijzonder is het dat die grote God ons kleine mensen allemaal kent
hoe bijzonder is het dat die grote God ons accepteert zoals we zijn
hoe bijzonder is het dat die grote God zelfs van ons houdt zoals we zijn
hoe bijzonder is het dat die grote God ons elkaar gegeven heeft
hoe bijzonder is het dat die grote God ons nooit af zal wijzen
hoe bijzonder is het dat die grote God ons belangrijk genoeg vind om aan ons te werken
hoe bijzonder is het dat die grote God ons ziet en ons wil gebruiken

Hoe apart is het dat wij kleine mensen haast niet kunnen accepteren dat die grote God van ons houdt
Hoe apart is het dat wij kleine mensen die grote God soms wel eens hele dagen vergeten
Hoe apart is het dat wij kleine mensen die grote God soms negeren
Hoe apart is het dat wij kleine mensen soms aan die grote God twijfelen
Hoe apart is het dat wij kleine mensen zo eigenwijs zijn dat we niet de wil van die grote God doen
Hoe apart is het dat wij de mensen die die grote God aan ons gegeven heeft toch pijn doen
Hoe apart is het dat wij kleine mensen soms gewoon geen tijd in die grote God willen steken

hoe mooi is het dat ook al schieten wij kleine mensen verschrikkelijk te kort, dat die grote God onze Papa is en Hij van ons blijft houden

woensdag 13 juni 2007

gisterenavond zat ik in de trein en ik moest gewoon schrijven.. heel apart want ik heb niet echt doorgehad op dat moment wat ik nou aan het schrijven was.. eerlijk gezegd had ik het gevoel dat ik gewoon onzin zat te schrijven en wilde ik het eigenlijk al verscheuren en weggooien, maar vannacht werd ik wakker en las ik het nog eens na en eigenlijk was het wel een heel mooi beeld dus ik heb het hier toch maar eventjes opgezet...

Langzaam veranderen de dingen rondom mij.
Stemmen verstommen, de mensen vervagen
het is of ik alleen achterblijf, op een plek
waar anders juist heel veel personen hun leven leiden
het is iets onwerkelijks, ongrijpbaars
maar op een of andere wijze niet beangstigend.
gedachten die anders elkaar op blijven volgen,
lijken ook te verstommen
niks van dit alles verdwijnt helemaal, maar alles vind een plekje.
Een zachte laag, iets onbekends, overdekt dit alles
net of iets anders dan ik alles even overneemt.
Het is niet overheersend, maar juist heel teder.
Het neemt geen dingen weg,
maar laat alles een voor een zien.
Het geeft overzicht, rust en duidelijkheid.
Dan doe ik voorzichtig een stapje door die laag heen.
Er verschijnen tegels, elke keer als ik een stap zet.
Nieuwsgierig en voorzichtig tegelijk vervolg ik mijn pad.
Allerlei dingen kom ik tegen waar ik even stil bij sta
en ik pak het op, gooi het weg of laat het rustig liggen.
zo vervolg ik mijn weg
soms slenterend, soms heel hard rennend.
maar als ik moe ben ga ik rustig liggen op die zachte laag en kan ik rusten
als ik dorst heb drink ik van die zachte laag,
als ik trek heb eet ik wat van die zachte laag.
Als ik weer kracht heb om verder te gaan zet ik weer een stap verder
Zo ga ik verder, op mijn tempo, benieuwd naar wat komen gaat
omgeven door die laag die mij voorziet in alles....
ik hoef alleen maar verder te lopen en verder dat aan te pakken wat er voor me klaar ligt.

dinsdag 12 juni 2007

Iedereen is van harte welkom!!!


hij zal zitten, het zilver smeltend, reinigend

dit heb ik de afgelopen tijd al een aantal keren gelezen, dit zegt zoveel over hoe God met Zijn kinderen bezig is! bijzonder....

Een paar vrouwen kwamen bij elkaar om de bijbel te bestuderen. Toen ze bij het derde hoofdstuk van Maleachi waren, lazen ze in het derde vers een opmerkelijke uitspraak: Hij zal zitten, het zilver smeltend en reinigend.Een van hen zou een bezoek brengen aan een zilversmid en de anderen vertellen wat hij over het onderwerp te zeggen had.Zo gezegd, zo gedaan. Zonder te zeggen wat de reden van haar bezoek was, vroeg de vrouw de zilversmid of hij haar wilde vertellen hoe zilver gereinigd werd.Toen hij het uitgebreid beschreven had, vroeg ze: Zit u tijdens het reinigingsproces? Ja zeker, mevrouw antwoordde de zilversmid.Ik moet bij de oven zitten en hem constant in de gaten houden, want als het zilver er maar iets te lang in zit, word het beschadigd.De vrouw werd meteen getroffen door de schoonheid en de troost die uitgaat van de uitspraak: hij zal zitten, het zilver smeltend en reinigend. God vindt het nodig zijn kinderen in de oven te doen, maar Hij houdt het reinigingsproces nauwlettend in de gaten, zijn wijsheid en liefde zijn gericht op ons welzijn.Onze beproevingen zijn geen kwestie van toeval, en Hij zal niet toestaan dat wij boven vermogen beproefd worden.Voordat ze wegging, stelde de vrouw nog een laatste vraag: Hoe weet u wanneer het proces voltooid is? Heel simpel, antwoordde de zilversmid: zodra ik mijzelf kan zien in het zilver, is het reinigingsproces voltooid…

donderdag 7 juni 2007

zondag 3 juni (in de parousia Woerden)

Hier zit ik dan, op een plek waarvan ik hoop dat het ooit mijn thuis zal worden.
Langzaam kijk ik rond, ik zie gezichten.. Bekende gezichten, maar ook gezichten die voor mij anoniem zijn...
Gezichten waar verhalen achter schuilen, gezichten van mensen die met hun eigen gedachten hier zijn... Al die gezichten beleven hetzelfde op een andere manier.
Het voelt vreemd, hoe kan deze kloof overbrugd worden, zoveel mensen, zoveel verhalen, zoveel belevingen, zoveel gezichten..
En toch is het een 'samen zijn'. Het lijkt allemaal raar en onwerkelijk maar al deze gezichten, bekend en anoniem, geven mij het gevoel dat ik welkom ben. Want al deze gezichten zijn in een ding gelijk. Ze hebben allemaal een Vader, waar ze op lijken. Ze horen bij elkaar, het zijn broers en zussen. het lijkt of de gezichten nu veranderen en op elkaar gaan lijken. Ze horen bij elkaar. Dan kijk ik naast me...
Wat zie ik?
Ik schrik er een beetje van. De gezichten naast me begin ik te herkennen. Het zijn ook mijn broers en zussen. Ik hoor erbij!! en waarom?
Omdat ook ik diezelfde Papa heb..
En als de gezichten soms weer anoniem lijken te worden en het voelt alsof ik er niet bij hoor of dat de angst naar boven komt dat deze gezichten weer anoniem lijken te worden, dan zal ik kijken naar de overeenkomst tussen deze broers en zussen.. Dan kan het niet anders dan dat ik me thuis ga voelen.

zaterdag 2 juni 2007

wachtend op jou....

Je kijkt in de verte,
je ogen zijn dichtbij
je staart in de leegte
zeg, denk je soms aan Mij
je zit daar te dromen
gedachten onbekend
wat moet ik je nog zeggen
zodat je Mij herkent...

zeg kijk naar Mij
ik gaf voor jou Mijn leven aan het kruis
Kijk naar Mij
Ik wil je alles geven
Ik breng je veilig thuis

Ik weet al je zorgen
Ik ken je verdriet
Ik zou je willen helpen
ach als je Mij maar ziet
Ik ken je gevoelens
Ik weet wat jou ontbreekt
Ik wil je alles geven
Als jij maar met me spreekt

Ik wil je alles geven
Ik heb jou op het oog
Mijn leven met je delen
Kom richt je hoofd omhoog
In tijden van wanhoop
Zal ik steeds met je gaan
Je kunt op mij vertrouwen
'K geef zin aan jouw bestaan

zeg kijk naar Mij
ik gaf voor jou Mijn leven aan het kruis
Kijk naar Mij
Ik wil je alles geven
Ik breng je veilig thuis